🔰#شناخت ✅اهميت شناخت خودشناسی آن شناخت است و معرفت است و عقل است و فهم است و آن خودشناسی است. می گوید اگر خودت را شناختی همه چیز را شناختی و همه ی مشکلات حل می شود، خودت را به آب و آتش نمی زنی، در جای خودت قرار می دهی. و اگر خودت را پیدا نکردی و نشناختی تمام بحران ها را باید طی کنی، تمام آتش های جهنم را باید طی کنی. حالا بحث معرفت نفس که احادیثش هم فوق العاده است. امیرالمومنین یک جمله ی تندی دارند. در غرر است. مولا علی علیه السلام می فرماید: «أعظَمُ الجَهلِ جَهلُ الإنسانِ أمرَ نَفسِهِ». جهل چیزی خوبی نیست، ولی بعضی جاها خوب است. مثلاً آدم عیب دیگران را خبر ندارد، راحت است. خوبی که به دیگران کرده فراموش کند، یادش برود. آقای بهاءالدینی می فرمودند بعضی جاها نسیان و جهل خیلی خوب است. مصیبت دیده مصیبت خود را فراموش کند. این فراموشی نعمت است. 💬سرزنش جهل و نادانی ولی جهل به خود، جهل به خدا، جهل به موجودات عالم، جهل به حقایق هستی. آن وقت جهل داریم تا جهل. یک موقع من نمی دانم کوه هیمالیا چند متر است، نمی دانم چقدر درخت داریم، مثلاً چقدر وزن آب است. خیلی اثری ندارد. حالا ابوعلی سینا چند سالش بود، قد و طول و قواره اش چقدر بوده است. دانستن ما فرقی نمی کند. ولی بعضی چیزها است که خیلی زشت است که من ندانم. 50 سال، 60 سال، در این دنیا زندگی کنم خودم را نشناسم، خودم را پیدا نکنم، خودی که از همه نزدیک تر هستم. لذا امیرالمومنین می‎فرماید: «أعظَمُ الجَهلِ جَهلُ الإنسانِ أمرَ نَفسِهِ» بدترین نوع جهل که خود جهل ریشه همه ی بدی ها است، بدترین نوع جهالت و ندانستن این است که خودت را نشناسی، نسبت به خودت جاهل باشی. و بعد امیرالمومنین می فرماید: «فَإنَّ الجاهِلُ مَعرِفَهَ نَفسِهِ جاهِلُ بِکُلِّ شِیء». یعنی اگر شما خودت را هم نشناختی، خانمت را هم نمی شناسی، پدر مادرت را هم نمی شناسی، رفقا و هم کلاسی ها و اهل محل ات را هم نمی شناسی. تویی که این همه به خودت نزدیک هستی وقتی نمی شناسی. وقتی که تو با خودت هستی خودت را پیدا نکردی چگونه می خواهی دیگران را پیدا کنی. چطور می توانی خدا را بشناسی، چطور می توانی امامت را بشناسی. از خود به خود که نزدیک تر نیست. لذا این حقیقت محض است. «فَإنَّ الجاهِلُ مَعرِفَهَ نَفسِهِ جاهِلُ بِکُلِّ شِیء». وقتی آدم فقر و عجز و بنده بودن خودش را درنیابد و نفهمد دست به هر کاری می زند، مثل فرعون ها و قارون ها. شعرهای خیلی زیبایی در رابطه با همین جملات حضرت را مثنوی آورده است. خیلی زیباست. می گوید: صد هزار فضل داند از علوم جام خود را می نداند آن ظلوم داند او خاصیت هر جوهری در بیان جوهر خود چون خری #تمثیل راز ها و رموز بعضی مواقع بعضی ها #تشبیه می کنيم مثلا به به الاغ و این ها، من خودم خجالت می کشم. الاغ که نه گناهی دارد، بار هم به مقصد می برد. ولی کسی ناراحت نشود. خدا به عالمان بی عمل در سوره جمعه می گوید: «حِمار». حالا یک الاغ هزار تا کتاب هم بارش کنند چه فایده دارد، چیزی نمی فهمد. یعنی این کتاب ها که به دلش نمی رود. چیزی به او اضافه نمی کند. می گوید تو خاصیت هر جوهری را می دانی ولی خاصیت خودت را نمی دانی؟! از این تعبیرها ناراحت نشویم. خدا در قرآن هم تشبیه کرده است. داند او خاصیت هر جوهری در بیان جوهر خود چون خری که همی دانم یجوز و لایجوز خود ندانی تو یجوزی یا عجوز اصلاً خودت ببین که هستی. یک روایت زیبایی دیدم. بعضی ها هستند گناهان کوچک را که خیلی مهم نیست خیلی بزرگ می بینند، ولی گناهان خیلی بزرگ را اهمیت نمی دهند. خداوند متعال به حضرت موسی فرمود: حب الدنیا بزرگ ترین گناه است، مواظب باش #عشق ریاست و پول و مقام تو را نگیرد که با هیچ چیزی پاک نمی شود. بزرگ ترین گناه حب الدنیا است. https://eitaa.com/danestanyhaybozorgan