ا📑📜📑📜 ا📜📑📜 ا📑📜 ا📜 🔹شعْب ابی‌طالب، درّه‌ای میان دو کوه ابوقبیس و خندمه در مکه بود و به لحاظ نزدیکی به ‌کعبه‌، بهترین نقطه مکه بود. این شعب متعلق به خاندان ‌بنی هاشم‌ و ملک جناب عبدالمطلب بود. سپس آن را به حضرت ابوطالب و عبدالله (علیهما السلام) سپرد و سهم حضرت عبدالله (علیه السلام) به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رسید، از اینرو به آن شعبِ بنی هاشم، شعبِ ابی طالب یا شعبِ ‌علی بن ابی طالب‌ (علیهم السلام) گفته می شد. 🔹جناب ابوطالب (علیه السلام) پس از تحصن در شعب، اطراف آن را محكم و استوار كرد تا دشمن نتواند ناگهان بر آنها حمله برد. 🔹بنى هاشم در شعب دچار مصائب بسیاری شدند. 🔹كسانى كه از خارج وارد مكه مي شدند، از ترس مشركين جرأت نمي كردند با بنى هاشم خريد و فروش‏ كنند، و اگر كسى با آنان معامله‏ اى انجام مي داد، اموال او را غارت مي كردند. 🔹ابو جهل به اتفاق عاص بن وائل و نضر بن حارث و عقبة بن ابى معيط طرق ارتباطى مكه را مي گرفتند، تا اگر كسى قصد كند طعامى به بنى هاشم بفروشد، او را از نيتش برگردانند، و او را تهديد مي كردند كه اگر طعام و غذائى را به بنى هاشم بفروشد، هستى او را تاراج خواهند كرد. 🔹در منابع روایی نحوه دفاع آن جناب از پیغمبر چنین آمده است: «كَانَ يَحْرُسُهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ فَإِذَا جَاءَ اللَّيْلُ يَقُومُ بِالسَّيْفِ عَلَيْهِ وَ رَسُولُ اللَّهِ مُضْطَجِعٌ ثُمَّ يُقِيمُهُ وَ يُضْجِعُهُ فِي مَوْضِعٍ آخَرَ، فَلَا يَزَالُ اللَّيْلَ كُلَّهُ هَكَذَا وَ يُوَكِّلُ وُلْدَهُ وَ وُلْدَ أَخِيهِ بِهِ يَحْرُسُونَهُ بِالنَّهَارِ فَأَصَابَهُمُ الْجَهْد»؛ شب و روز از حضرت رسول (صلى اللَّه عليه و آله) محافظت مي كرد، و هنگامى كه شب فرا مي رسيد با شمشير نزد او مى ‏ايستاد و پيغمبر به خواب ميرفت، پس از مدتى برمي خواست و جاى خواب او را تغيير مي داد. ابو طالب (علیه السلام) و فرزندان و برادرزادگان او همواره از پيغمبر نگهدارى مي كردند و راضى نبودند كه به وجود مبارك وى آسيبى برسد. 📔مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏۵، ص ۱۸۲ 📜 📑📜 📜📑📜 📑📜📑📜