یادداشت دکتر توحید عزیزی درباره فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» کثافت‌خوری با گرازها جمعه هفته گذشته به درخواست دخترم رفتیم به دیدن فیلم «صبحانه با زرافه‌ها». فیلمی چرک مملو از صحنه‌های استعمال مواد روان‌گردان، اشاره‌های جنسی، دختربازی، الفاظ رکیک، ضدزن، و دروغ گویی. گویی جز کشیدن مواد و دروغ گفتن و نگاه جنسی/حقیرانه به زن،راهی برای خنداندن بیننده وجود ندارد. در صحنه‌ای از فیلم مثل تمام صحنه‌ها، بازیگران مشغول دروغ گفتن به یکدیگر بودند در شرایطی که یکی دیگر از بازیگران که به واسطۀ استعمال مواد بیهوش شده بود، از ارتفاع سقوط میکرد. از آخر سینما دو بچه جیغ کشیدند و چیزی گفتند، از وسط سینمایی آقایی با صدای بلند گفت: «مگر این فیلم محدودیت سنی ندارد»؟ حالا شما در نظر بگیرید تیپ افرادی که به دیدن این فیلم‌ها می‌آیند، غالبا تیپ مذهبی نیست، اما ظاهرا بجز من دست کم یک نفر دیگر هم در سالن به شوک فرو رفته بود که این چه افتضاحی است! در آمریکا با خانواده زیاد به سینما میرفتم و در تمام آن سالها، به یاد ندارم هیچ فیلمی بدون محدودیت سنی، صحنه‌های خشونت آمیز، مرگ، استعمال مواد روان‌گردان، استعمال مشروبات، یا فحاشی داشته باشد. حتا اگر در یک فیلم با محدودیت سنی، بازیگری مدام از مواد روان‌گردان استفاده کند یا نگاه جنسیتی/ابزاری به زن داشته باشد، قاعدتا در جامعه اسلامی، چنین فردی باید «ضد قهرمان» داستان باشد، نه «قهرمان» آن! من طرفدار جمهوری اسلامی هستم، برای ج.ا. و خدمت به مردمش مهاجرت معکوس کردم و برگشتم به ایران، جایگزینی برای آن نمیدانم و نمیبینم، ولی بیایید یک واقعیتی را قبول کنیم: ج.ا. با شانه خالی کردن از حکمرانی، بیشتر از آنکه در این چند سال به اقتصاد مردم صدمه زده باشد، فرهنگ جامعه را به فاز فنا داده است! https://virasty.com/TohidAzizi/1732469660231584589 ماهبندان | محمدرضا شهبازی @mahbandan