🔰 دو انقلاب در یک اقلیم نمی گنجد ✍ داود مهدوی زادگان 🔗 فرق اساسی انقلاب با جنبش های اعتراضی، شورش ها و آشوب های خیابانی در مردمی بودن آن است. لذا ممکن است که در جامعه سیاسی همزمان چندین شورش و آشوب خیابانی متقاطع و متعارض با هم اتفاق بیافتد ولی امکان وقوع دو انقلاب در زمان واحد غیر ممکن است. چون هر کشور و جامعه سیاسی دو تا مردم ندارد تا هر کدام در یکی از آن دو انقلاب حضور پیدا کنند. کشور یک ملت دارد. در نتیجه اگر هم انقلابی شکل بگیرد، همان یک ملت هستند که آن انقلاب را ملی و مردمی می سازند. ملت دیگری نیست تا انقلاب دومی شکل بگیرد. 🔗 جنبشی که اهداف عادی سازی انقلاب و روزمرگی و بازگشت به وضعیت پیش از انقلاب را دنبال می‌کند، چنین جنبشی انقلابی نیست. بلکه حرکت ضد انقلابی و بالتبع ضد مردمی است. اینگونه حرکت ضد انقلابی که از پشتوانه مردمی برخوردار نیست، از طریق کودتا، شورش های اجتماعی و آشوب خیابانی اهدافش را تعقیب می کند. بنابر این، تفسیر چنین حرکتی به " انقلاب در انقلاب " گونه ای از تولید آگاهی کاذب است و نمی توان آن حرکت سیاسی را انقلاب دوم نامید. 🔗 انقلاب دوم زمانی شکل می گیرد که انقلاب اول تاریخی شده باشد. یعنی انقلاب به تاریخ پیوسته است و اثر حیاتی از آن باقی نمانده است. ملت انقلاب را فراموش کرده است و به زندگی روزمره خود بازگشته است. در این صورت، اگر نهضت مردمی شکل بگیرد، آن نهضت را جنبش ضد انقلابی نمی خوانند. بدین ترتیب، انقلاب دوم هیچگاه ضد انقلاب اول نخواهد بود. چون یا انقلاب اول تاریخی شده است و یا آنکه انقلاب دوم، حامل پیام والاتری نسبت به انقلاب اول است. در این صورت، انقلاب دوم متکامل تر از انقلاب اول است. 🔗 یرواند آبراهاميان، مورخ ایرانی تاریخ معاصر، کاملاً متوجه وقوع دو انقلاب در یکصد سال اخير بود که نام کتابش را " ایران بین دو انقلاب " گذاشت. انقلاب اسلامی ( 1357 ش ) جنبش مردمی علیه انقلاب مشروطیت ( 1285 ش ) نبود. زیرا جنبش مشروطه خواهی خیلی زود فرایند عادی سازی و روزمرگی خود را طی کرد و در گرداب هرج و مرج گرفتار شد. کودتای 29 اسفند 1299 که به گفته آبراهاميان حاصل ائتلاف نظامیان و روشنفکران غربگرا و سفارت انگلیس بود، فرایند تاریخی شدن انقلاب مشروطه را تسریع کرد. حکومت کودتایی پهلوی، دولتی ضد انقلاب و واپس گرا بود. پهلوی ها نظام استبدادی گذشته را در چهره ای مدرن و خشن تر بر ملت مسلط کردند. 🔗 انقلاب اسلامی، جنبشی مردمی علیه نظام استبدادی و ضد انقلابی پهلوی بود و هیچ گونه‌ تعارضی با انقلاب مشروطه نداشت. لذا بسیاری از آرمان‌های مترقیانه مشروطیت را مانند آزادی و استقلال و ایجاد نظام ضد استبدادی را با ایدئولوژی سیاسی والاتری در خود داشت. بی جهت نیست که خاطره نهضت مشروطه با وقوع انقلاب اسلامی احیا شد. انقلاب اسلامی بر خلاف نهضت مشروطیت که به گفته همایون کاتوزیان خیلی زود در چرخه استبداد _ هرج و مرج گرفتار شد، همچنان پابرجاست و با تاسیس نظام انقلابی پایداری خود را تثبیت کرده است. 🔗 حرکت های ضد انقلابی زیادی در مدت چهل و سه سال گذشته به راه افتاده است تا فرایند عادی سازی انقلاب اسلامی و بازگشت به دوران استبدادی شکل بگیرد. ویژگی همه این اقدامات ضد انقلابی حضور پر رنگ استکبار جهانی و نیروهای سلطنت طلب، تجزیه طلبان و متحجرین در کنار هم است. لکن به لطف پروردگار عالم این اراده ضد انقلابی اتفاق نیافتاده است. 🔗 جدیدترین اراده ضد انقلابی اقدامات اغتشاشگرانه و تجزیه طلبانه دو ماه اخیر است. این اراده خشونت بار و هرج و مرج طلب، تلاش رسانه ای گسترده ای را به راه انداخت تا از پشتیبانی مردمی برخوردار شود تا حرکت خود را انقلابی معرفی کند. لکن آنان در این هدف نا کام ماند. 🔗 بدیهی است که هیچ ملتی همزمان پشتیبان دو انقلاب نمی شود. چون این اقدام، تناقض سیاسی محض است. مادامی که مردم پشتیبان انقلاب اسلامی هستند، در هیچ جنبش ضدانقلابی مشارکت نخواهند کرد. این اصل بدیهی انقلاب است که دو انقلاب در یک اقلیم نمی گنجد. 4 آذر 1401 عضو کانال شوید: 👇👇👇 @mahdavizadegan