داستان های شگفت ✍آیت الله دستغیب قسمت ۴۳ عاقبت بخیری   در کتاب منتخب التواریخ، باب ۱۴ آمده است که: شخصی از اهل علم هنگام احتضار دعای عدیله برایش می‌خواندند چون رسیدند به جمله (واشهدان الائمة الابرار) محتضر گفت این را قبول ندارم تا سه مرتبه او را تلقین می‌کردند و او می‌گفت قبول ندارم. پس از لحظه ای عرق تمام بدنش را گرفت و چشمش را باز کرد و با دست اشاره به صندوقی که درگوشه حجره بود نمود و گفت سر آنرابازکرده و از میان آن یک ورقه بیرون آورده و به او دادند و پاره اش کرد. چون سببش را پرسیدند گفت: من به کسی پنج تومان قرض داده بودم و از او رسید گرفته بودم، هروقت به من می‌گفتید بگو: (واشهدان الائمة الابرار... ) می‌دیدم ریش سفیدی سر صندوق ایستاده و همین سند را به دست گرفته می‌گوید اگر شهادت بدهی این سند را پاره می‌کنم، من از کثرت محبتی که به آن سند داشتم راضی نمی شدم که شهادت را بگویم و چون خدا بر من منت نهاد و مرا شفا داد آن سند را خودم پاره کردم و دیگر مانعی از گفتن کلمه شهادت ندارم. خواننده عزیز! از شنیدن این داستان باید حالت خوف و رجاء هردو در او پیدا شود، اما حالت خوف پس باید بترسد از اینکه در دلش حب دنیا باشد که بدان وسیله شیاطین بر او مسلط گردند چون شیاطین را بر بشر راهی نیست مگر به وسیله آنچه مورد علاقه قلبی اوست پس باید دل از حب دنیا خالی باشد یا اقلاً حب خدا و رسول و امام و حب سرای آخرت بیشتر باشد به طوری که بتواند از علاقه‌های دنیوی صرفنظر کند ولی از علاقه‌های الهیه دست بردار نباشد و دین خود را از مال و اولاد و سایر علاقه‌های دنیوی عزیزتر داند به طوری که حاضر باشد همه را فدای دین خود کند. در آخر خطبه ای که رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله در فضیلت ماه مبارک رمضان انشاء فرمود و شیخ صدوق در کتاب عیون الاخبار نقل نموده چنین ذکر شده که رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله گریست. امیرالمؤمنین علیه السّلام سبب گریه آن حضرت را پرسید فرمود گریه‌ام برای مصیبتهایی است که در این ماه به تو می‌رسد می‌بینم تو را در حالی که مشغول نماز می‌باشی، شقی ترین خلق ضربتی بر فرق سرت می‌زند و ریش تو را از خون آن ضربت رنگین می‌سازد: امیرالمؤ منین علیه السّلام پرسیدند: وقتی که ضربت بر سرم می‌زنند و شهید می‌شوم، آیا دین من به سلامت است؟ رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: بلی دین تو سالم است (یعنی اگر دین شخص به سلامت باشد هرچه بر سر شخص آید یا از او گرفته شود حتی جانش سهل است) ). و خلاصه مطلب اینکه: باید هرنوع محرومیتی و ضرر و آزاری در برابر دین شخص ناچیز باشد و علاقه قلبیه اش به خدا و رسول و امامش و سرای آخرت بیش از همه چیز حتی جانش بوده باشد و اگر چنین نباشد ایمانش درست نیست. ( (وَعَن الصّادِقِ علیه السّلام لا یُمَحِّضُ رَجُلٌ اَلایمانَ بِاللّهِ حَتّی یَکُونَاللّهُ اَحَبَّ اِلَیْهِ مِنْ نَفْسِهِ وَاَبیهِ وَاُمِّهِ وَوَلَدِهِ وَاَهْلِهِ وَمالِهِ وَمِنَ النّاسِ کُلّهُمْ) ). ( (امام صادق علیه السّلام فرمود خالص نکرده شخص، ایمان به خدا را تا اینکه خداوند در نزد او از خودش و پدر و مادرش و فرزند واهل و مالش و از همه مردمان محبوب تر باشد. #داستانهای_شگفت #مهدیه 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea