«
کسر أصنام الجاهلیة»
تأله اگر مترادف با سرقت باشد و صدر نیز به معنای أخیَب، ف«
لصدر المتألهین»
البته این را من نمیگویم؛ مصحّحِ کتاباش، بعد از مدح و ثنای مُبالَغ در حق وی، چنین میگوید
«
بدون ذکرِ نام و نشان»
راستی،
چه اسم قشنگای دارد
«شکستنِ بتهای جاهلیّت».