‌ دستگاه‌های حاکم برای جلب افراد، وسيله‌ای جز تهديد و تطميع در اختيار نداشتند. از اين‌ رو کوشيدند تا با تشويقِ دانشمندان و گرد‌آوریِ صاحب‌نظران، به دستگاه خويش رونقی بخشند و با استفاده از علوم يونانيان و روميان و ايرانيان در برابر پيشوايان اهل‌بيت (عليهم السلام) دکانی بگشايند. بدين‌ترتيب، افکار مختلف فلسفی و انواع دانش‌ها و فنون با انگيزه‌های گوناگون و به‌وسيله‌ی دوست و دشمن، وارد محيط اسلامی گرديد و مسلمانان به کاوش و پژوهش و اقتباس و نقد آنها پرداختند. مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ج ۱، ص ۳۴ __