آشوب. تالیف جرد دایموند. ترجمه اصلان قودجانی. تهران: طرح نقد، ۱۳۹۷ ☘ جرد دایموند نویسنده کتاب جذاب و خواندنی آشوب کوشیده است تا با مقایسه میان بحران های شخصی با بحران های ملی، تجربه زیسته خود در کشورهایی مانند امریکا، ژاپن، شیلی، اندونزی، فنلاند، استرالیا و آلمان را بر اساس مواجهه دولت های این هفت کشور با بحران ها روایت کند. بر همین اساس دایموند عواملی از جمله؛ اجماع ملی برای پذیرش بحران، پذیرش مسئولیت ملی برای اقدام، تعیین محدوده بحران، دریافت کمک از دیگران، الگو پذیری از جهان، هویت ملی، انعطاف پذیری و ... را به عنوان راهکارهایی برای خروج از بحران های ملی ذکر می کند. دایموند به عنوان یک شهروند امریکایی زمانی که مشکلات  کشور خود را فهرست می کند رویکردی واقع بینانه و بی طرفانه را از خود به نمایش می گذارد. اینکه امریکای امروز به رغم توفیقات و امتیازات جدی از بحران ها و کاستی های مهمی نیز رنج می برد. از جمله افزایش نابرابری، قطبی شدن عرصه سیاست، رشد فزاینده سهم پول در انتخابات، بی اعتمادی مردم به سیاستمداران و کاهش مشارکت در انتخابات! در این میان دایموند معتقد است که یکی از مهمترین علل ناکامی های امریکا در سال های اخیر عبارت از حاکمیت نگرش منحصر به فرد بودن و  فقدان  درس آموزی از تجربیات جهانی برای خروج از بحران های پیش رو است. به باور دایموند از آن جا که دولتمردان امریکا کشور خود را یگانه و برتر از تمامی ممالک دنیا می پندارند حاضر نیستند با توسل به الگوهایی  مانند کانادا یا اروپای غربی مشکلات خود را رفع کنند. به نظر می رسد این نقطه ای است که امریکا و ایران را به یکدیگر شبیه می سازد. تجربه رفتار ایران در دوران بعد از انقلاب هم شمایلی از یگانگی و خاص بودن را به نمایش می گذارد. این در حالی است که پدیده چهانی شدن به اشتراک بحران ها و راه  های برون رفت انجامیده است. در هر صورت به باور دایموند فقدان رویکرد باز و گشوده به تجربیات و الگوهای جهانی حل و فصل بحران ها می تواند به عنوان یک نقصان جدی در نحوه حکمرانی هر کشور تلقی شود. پی‌نوشت: باتشكر از استاد امیرخانی برای معرفی کتاب.... https://t.me/mahdinaderinejad https://eitaa.com/mahdinaderinejad62