لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
قسمت دوم : ( علیه السلام ) سلام ما به بقیع و بُقاع ویرانش برآن حریم که باشد مَلک نگهبانش .. سلام ما به بقیع آن تجسم غربت ! ( هرچی میخای غربت ببینی ، بیا بریم مدینه .. ) سلام ما به بقیع آن تجسم غربت ! گواه بر سخنم ، تربت امامانش ... ( دلی که مدینه میره ، دلسوخته میشه برمیگرده ، مدینه همش غربتِ ، همش مظلومیتِ ... مشهد که میری ، اگه با هواپیما سفر کرده باشی ، شب که میرسی روی مشهد ، ازاون بالا نگاه میکنی ، اونجایی که تو مشهد از همه جا نورانی تره ، حرم امام رضاست ، از همون بالا به بغل دستیت میگی فلانی اونجا حرمه ، از اون بالا دستت رو به سینه میگیری سلام میدهی : السلام علیک یا ابالحسن ... اما مشخصه بقیه چیه ؟ شب که با هواپیما میرسی مدینه ، از اون بالا نگاه میکنی ، همه جا روشنه ، فقط یه قطعه زمین کنار حرم پیغمبر (ص) ، تاریکه ، میگی اونجا بقیعِ ، اونجا قبر امام حسنِ ، همونجا اشک تو چشمت حلقه میزنه ، امشب اومدی برا اون آقای غریب گریه کنی ... ) : ای بقیع ای حریم سوته دلان جان به قربان اشکِ زُوّارت آرزو دارم ای بقیع ، امسال سر گذارم به روی دیوارت ..