|⇦•ای در حصیر جمع شده... روضه و توسل تقدیم به جاماندگان از کنگرۀ عظیم اربعین به نفس حاج محمدرضا طاهری •ೋ ●•┄༻↷◈↶༺┄•● *دلهایِ همه پر میزنه برایِ کربلا ، گفت: ...* ای در حصیر جمع شده زیرِ آفتاب من باز گشتم از سفری غرقِ التهاب محمل نشینِ کوچه و بازارت آمده از شامِ کینه گستر و از کوفه ی خراب ای سوره ی مُقَطَّعُ الاَعضا نظاره کن در اشکِ من نمایِ چهل روز انقلاب باقی نمانده غیرِ همین چند آیه ام می مُرد کاش زینبِ تو یَابنَ بوتُراب *حسین ......بذار فقط چندتاشو برات بگم داداش...* زخمِ زبانُ کعبِ نی و تازیانه ها باران سنگ و آتش و هر لحظه اضطراب در ازدحامِ هرزه نگاه حرامیان گاهی اسیر سلسله بسته در طناب حسین جان ! بازارِ برده ها ، نوامیسِ مرتضی بزمِ حرام و قهقه ی مجلس شراب آقا ....حسین جانم کردم هزار مرتبه مرگ از خدا طلب تا نازدانه ات به کنیزی شد انتخاب *گفت : حسین جان ...* از دختر خرابه نشینت زِ من مپرس شرمنده است خواهرت از گفتنِ جواب با بوسه از گلویِ تو دق کرد و جان سپرد گردید آسمان و زمین بر سرم خراب حسین ... از خیل داغ دیده در این روزهای تلخ وای از دلِ سکینه و وای از دلِ رباب وای از دلِ رباب..... *الهی بمیرم دوسه روز این قافله موند کنارِ قبرها ..دستور داد زین العابدین: عمه جان ! اجازه میدی قافله آماده شه برگردیم مدینه؟ عرضه داشت:امر ، امرِ شماست ...هر چی شما بفرمایید ... همه رو جمع و جور کردن.. سوار بر محمل ها ...یه وقت دیدن خانم رباب اومد خدمتِ حضرت زینب ، عرضه داشت ؛ بی بی جان! خواهش میکنم اجازه بدین من بمونم، من هنوز یه دلِ سیر برا حسینم گریه نکردم... به زین العابدین گفتن، آقا اجازه داد.. این خانم موندش کنارِ قبرِ ابی عبدالله... آنقدر زیر آفتاب می نشست نوحه می کرد، گریه می کرد ..میگن رنگ صورت عوض شده بود، حرارت آفتاب تمام پوستِ صورت رو سوزونده بود... زنانِ بنی اسد اومدن گفتن ..خانم جان! اجازه بده حداقل برات یه سایه بون بزنیم ...فرمود؛ نه! خودم دیدم اینجا بدن عزیزم زیرِ آفتاب, رویِ خاکها رها بود ... باید بگیم این یه خانم بود ...یه همسر با وفا بود، که ابی عبدالله از این نعمت برخوردار بود ....اما بمیرم برا دلِ امام حسن....یکی مثلِ رباب که کنار قبرِ شوهرش هم با وفا بود، آنقدر گریه می کرد .. یکی هم مثلِ همسر امام حسن،تا آبِ زهر آلود و نوشید...گفت : آه جیگرم.. یه نگاه به جعده ملعونه کرد ، گفت ؛آخه مگه من بد همسری برای تو بودم ؟ آه، یا امام حسن .... هرجا هستی صِدام رو می شنوی ، چه قدر خوب شد شام اربعین حواله شد اسم امام مجتبی رو هم ببریم...اگه ما نبودیم کربلا ، اما آنقدر بودن امسال اربعین هم اربابتون حرمش غریب نبود...چه جمعیتی بود کربلا، الهی بمیرم که الان کنار قبر امام‌حسن یه زائر هم نداره..