⭕️ از بزرگی سؤال کردند که راه چیست و سیر کدام است و سلوک به چه می‌گویند؟! پاسخ داد: «دَعْ نَفْسَک و تَعال: خودت را کنار بگذار و بیا!» 🔹یعنی: ـ «خودت را به حساب نیاور» ـ‌ و «به فضل خدا اتّکا کن!» 🔹کاری را که انجام می‌دهی، نگو: «من انجام دادم و من این کار خیر را کردم!» عمل خیر را انجام بده؛ ولی این عمل خیر را از ناحیۀ «دیگری» بدان! بعد از آن نتیجه‌اش را در نفْسَت خواهی دید که جور دیگری شده است و «حالِ دیگری» پیدا کرده‌ای. 🔹اما اگر آن عمل خیر را انجام دهی، و بعد روی آن حساب باز کنی می‌بینی که «ها! بد نبود! الحمد‌لله توفیق پیدا کردیم که این عمل خیر را انجام دهیم!» [باد می‌کنی] و یک‌خُرده «باد» اندازۀ دوکیلو یا سه‌کیلو اضافه می‌شود. 🔹این «دَعْ نَفْسَک و تَعال: خودت را کنار بگذار و بیا!» اصل سلوک است. 🔺یعنی از اول که شما در راه خدا حرکت می‌کنید تا آن نقطۀ آخری که می‌خواهید برسید «خودت را کنار بگذار و بعد وارد خانه شو!» 🎙حضرت‌ آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1435ه.ق؛ جلسه 12؛ منقّح. @maktabe_vahy 🔘.🔘.🔘.🔘