🔹امام کاظم علیه‌السلام به هشام می‌فرماید: «ای هشام! اگر در دست تو گوهر باشد، تمام دنیا به تو بگویند: "این خَزَف است" به تو ضرری نمی‌رساند. و اگر در دست تو خَزَف باشد و تمام مردم بگویند که "این گوهر است" چیزی نصیب تو نمی‌شود!» 🔹تو خود بهتر می‌دانی دستَت خالی است. پس چه بهتر که انسان اعتراف کند که خَزَف است تا آن خَزَف به گوهر تبدیل شود. اگر اعتراف نکند، تا آخر در دستش خَزَف می‌ماند. 🔹در اینجاست که انسان هنگامِ رفتن از این دنیا، دست بر سَر گذاشته و نادِم است از این عُمرِ بر باد رفته، که گوشِ خود را به عدّه‌ای عوام، ابلیس، شیطان و رهزنِ طریق سپرد و آلتِ دستِ آنها قرار گرفت. 🔹هر کسی کارِ خودش را بکند. هر کس به دنبال پروندۀ خود باشد. مهم این است که انسان بداند که چه می‌کند. 🔹اگر انسان به دنبال ولایت و حقیقت باشد، آن ولایت و حقیقت او را تنها نمی‌گذارد و دستِ او را در موارد مختلف می‌گیرد؛ هم در این دنیا می‌گیرد و هم هنگام رفتن از این دنیا! 🎙حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔈 1434، منقّح. @maktabe_vahy 🌸.🌸.🌸.🌸.🌸