درسته که بعنوان یه مادر۳۳ساله، مارک های معروف ظروف کریستال و چینی و برند ها و اسامی ابزار های لوازم آرایش و حتی جنس های چادر سیاه و بهترین پاساژ و مغازه های قم رو نمیشناسم و طبیعت گردی رو به بازار گردی ترجیح میدم درسته که به همه نوع و جنس مبل،میگم مبل و به همه ماشین های شاسی بلند میگم شاسی بلند، درسته شاید دقیق فرق موکا و لته و نسکافه و ...رو بلد نباشم درسته اونقدر کم حافظه ام که وقتی لباسی تن کسی میبینم انگار بار اولشه که پوشیده و وقتی میرم خرید نه بلدم چونه بزنم و تخفیف بگیریم و نه حتی بعدش قیمت ها یادم می مونه(این فقره اوایل خیلی رو مخ همسر بود که با توجه به اصل پذیرش،کنار اومدند😁) اما بلدم ساعت ها به آسمون ابری زل بزنم و کییییف کنم آمار جوونه های گلدونام رو دارم و از ته دل قربون صدقه شون میرم وقتی کسی رنگ جدیدی رو میپوشه،با ذوق بهش واکنش نشون میدم و میگم حواسم بهش هست ابراز حس خوبم به آدم ها رو به روز مبادا موکول نکردم و همین امروز و الان بهشون میگم که برام عزیزن... هنوز عین یه بچه نوپا از دیدن بارون و بوی بارون عششششق میکنم و معمولی ترین خاطره هام با بارون، قابلیت فوق العاده شدن داره... هنوزم خوندن شعر رو به دستور آشپزی ترجیح میدم 🌿🌿🌿 آره درسته من شاید با خیلی از خط کش های زن کدبانو نخونم اما بلدم معمولی زندگی کنم و از همین زندگی معمولی لذت ببرم پس بیا گاهی به جای تلاش نافرجام برای شبیه بقیه شدن، از ظرفیت های خودمون استفاده کنیم❤️ ✍️ (مشاورکودک و خانواده) 🆔 @maman_moshaver