🌀 ایده هدفمند‌کردن واگذاری مسکن 📝 بخش نخست 🖋 علی منتظرالمهدی 🔹 این مسأله تقریبا اجماعی است که گسترش کمّی سریع حوزه‌ها در دهه‌های گذشته حداقلّ به نحوی که انجام شده قابل دفاع نیست؛ آسیب‌های آن هم هر روز نمایان‌تر می‌شود. فقدان زیر ساخت‌های رفاهی حداقلّی مقدّمه برای معضلاتی بزرگ مانند نهال‌فروشی حوزه‌ها شده و پروژه‌هایی مانند شهرک مشارکتی مهدیه یا ساختمان‌سازی‌های مرکز خدمات در پردیسان، کارکرد مطلوبشان را از دست داده‌اند. به نظر «هدفمند‌کردن واگذاری مسکن» ایده‌ای است که هر چند با تبدیل به طرح کامل عملیاتی فاصله دارد، اما با همّت و درایت می‌تواند باری را از زمین بردارد. 🔹 پیشنهادات این ایده عبارتند از: الف) مسکن موقّت 🔹 قدم اول و ضروری‌تر، اسکان فوری و موقت طلابی است که اگر حمایت نشوند مجبورند میان طلبگی یا خانواده یکی را انتخاب کنند؛ «طلاب متاهل سطح 1، طلاب با عائله زیاد و همچنین طلاب متاهلی که به هر دلیلی ناتوان از اشتغال‌های جنبی و محروم از حمایت‌های خانوادگی هستند» مخاطبان این گام هستند. اتکاء پیشنهاد مطرح‌شده بر سامان‌دهی شهرک‌های مسکونی فعلی و لزوم تعامل قوی با بیوتات توانمند (مانند بیت آیت الله سیستانی یا مرحوم آیت الله سید محمد شاهرودی) است، اما از جهاتی با وضع فعلی حاکم تفاوت دارد: 1⃣ اولویت ها بر نیازهای واقعی ابتناء می‌شوند؛ نه مزایای ارزشمندی مانند حافظ قرآن بودن، سابقه تدریس و تبلیغ، تعداد کتب و مقالات پژوهشی، سابقه شرکت در درس الفائق! و ... . اینکه به طلبه سطح اولی با حدود ۳۰۰ هزار شهریه گفته می‌شود برو چند سالی امتیاز جمع کن، ولی به روحانی کارمندی که شاید ۱۰ برابر تو درآمد دارد اسکان می‌دهیم! آن قدر غیر معقول است که نیاز به توضیح نداشته باشد. 2⃣ دوره‌های زمانی اسکان حتّی الإمکان در بازه‌ای تعریف می‌شوند که نیاز طلبه، کم یا رفع شده باشد؛ نه تعداد سال‌های یکسان برای همه. بارها دیده‌ایم بزرگورانی را که بعد از چند سال سکونت در مهدیه و قبل از اتمام دوره‌شان مالک خانه شده‌اند، اما با قدرت، خانه اصلی را اجاره می‌دهند و در خانه سازمانی باقی می‌مانند؛ یا بالعکس طلابی که بنا به اتفاقات معاششان سخت‌تر از ابتدای دوره اسکان شده اما مجبورند خانه‌ها را تخلیه کنند؛ چون زمانشان به سر آمده. بدیهی است تحقّق این شرط مستلزم پالایش دائمی و البته مقداری اعتماد است، طبیعتا اگر متخلّفی هم پیدا شد می‌توان اقداماتی تنبیهی – مانند محرومیت از بعضی مزایا – را برایش در نظر گرفت. 3⃣ ساکنین هر خانه با توجه به توانشان مقدار کمی اجاره پرداخت می‌کنند تا صرف توسعه و ساخت واحدهای مشابه شود. 4⃣ وجه اندکی در ابتدای سکونت دریافت می‌گردد برای ضمانت تخلیه ساکنانی که احیانا علقه روحی به منزل‌ها پیدا می کنند! 📌 ادامه دارد... 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 @Manahejj