🌀 فقه "مقابله با ویروس کرونا" 🖋 حجت الاسلام والمسلمین مبلغی 🔹 کسانی که با رفتارهای نسنجیده و خارج از چارچوب اصول بهداشتی (همچون حضور در اجتماعات) روند اجتماعی گسترش بیماری کرونا را شکل یا عمق می‌بخشند، چنانچه آگاه از کار خود باشند، رفتارشان مصداق تعاون بر "اثم" و "عدوان" به حساب می‌آید. با تطبیق این قاعده بر موضوع کرونا ، افعال زیر را می توان به عنوان افعال ممنوع یا قابل بررسی به عنوان منع شرعی به حساب آورد:🔻 1⃣ نزدیک شدن به شخص یا اشخاص دیگر در صورت داشتن این بیماری، یا حتی در صورت مشکوک بودن به آن؛ به ویژه در حالت ابتلا به سرفه یا عطسه. 2⃣ تشکیل جلسات، خصوصاً جلسات انبوه. 3⃣ شرکت در جلسات به صورت بی مهابا و بدون چارچوب بهداشتی. 4⃣ مسافرت از یک شهر یا منطقه آلوده به یک شهر یا منطقه غیر آلوده دیگر. 5⃣ احتکار ابزار و کالاهای مورد نیاز بهداشتی و دفاعی در قبال این بیماری کشنده در جامعه. 6⃣ عدم رعایت اصول بهداشت شخصی. ◽️ یک شخص (طبق دیدگاه اجتماعی) حتی اگر اطمینان داشته باشد که ویروس در بدن او فعال نمی شود یا اینکه برای او مشکلی به وجود نمی آورد، با این وصف، حضور او در جلسات شرعا ممنوع است؛ چون که او در همان حال که از ویروس فعلاً به صورت شخصی آسیبی نمی بیند در یک نگاه فرآیند اجتماعی ممکن است حامل و عامل انتقال ویروس به دیگران و دارای سهم در اشاعه آن باشد؛ بنابراین از این جهت حضور در اجتماعات برای شخص، در پاره‌ای از شرایط غیر مباح می شود. متن‌کامل:👇 hawzahnews.com/news/890695 @Manahejj