🌀 خوبی‌های شهریه ناچیز 🖋 محمد حق‌پرست 🔹 بارها درباره شهریه گفتیم و نوشتیم، پرونده درست کردیم، دلسوزانه انتقاد کردیم و پیشنهاد دادیم، بلکه این معضل تا حدودی رفع شود. اکنون به مناسبت افزایش ۳۰-۵۰ درصدی حقوق اقشار مختلف جامعه بار دیگر یادی از این مسئله کنیم. اما در این مختصر نمی‌خواهم از کمی شهریه گلایه کنم، بلکه از خوبی‌های اوضاع فعلی می‌گویم. آری خوبی‌های شهریه صفی و غیرمتناسب با تورم و مخارج جامعه. 1⃣ اولین و مهمترین خوبی اوضاع فعلی، تبدیل شدن این تهدید مالی به فرصت بزرگ «استقلال مالی طلاب» است. در آینده‌ای نه چندان دور، بسیاری از طلاب از راه‌های طلبگی و غیرطلبگی به درآمدهایی خواهند رسید که نیازی به شهریه ندارند. این خودش نعمتی بزرگ است. مثل بچه‌ای که برای رفع نیازهایش مجبور است راه برود و حتی بعد از مدتی خواهد دوید. 2⃣ بسیاری از استعدادهای طلاب بالفعل شده و فصل شکوفایی طلاب خواهد بود. طلبه‌هایی که بخاطر درآمدزایی هم که شده، وارد عرصه‌های جدید علمی، تبلیغی و اجرائی خواهند شد. البته شاهد ریزش‌های جدی هم خواهیم بود؛ طلابی که در وانفسای تورم نمی‌دانند یا هیچ وقت متوجه نمی‌شوند که از چه طرقی می‌توانستند در مباحث تربیتی، حقوقی، مشاوره و هزاران شغل دیگری که قحط الرجال بود چگونه وارد شوند و دست برتر علمی پژوهشی و حتی عملی پیدا کنند. 3⃣ کم نیستند طلابی که فقط بخاطر دریافت شهریه در درس خارج شرکت می‌کنند ولی چندان علاقه و استعدادی در اجتهاد ندارند. ایشان اگر چند سال دیگر هم درس خارج شرکت کنند، باز هم درختی مثمر در فقه و اصول نخواهند شد. اکنون که شهریه، دستی برایشان پر نمی‌کند، کم کم از این تکیه گاه ضعیف دل می برند و دنبال کاری می روند که هم کار مفید طلبگی باشد، هم درآمدی داشته باشد. البته ناگفته پیداست که هرطلبه‌ای برای فهم دین نیاز به اقلی از فقه و اصول دارد و مستغنی از شرکت در درس خارج نیست. @Manahejj