🌀 ارتقای درجات علمی بدون ارتقای معنوی؟! 🖋 فاطمه صادقی 🔹 این روزها تمام تلاش مؤسسات آموزش عالی که حوزه‌های علمیه نیز از آن بی‌نصیب نیست به دنبال دعوت دانشجویان و طلاب خود به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر است؛ اما این امر بدون در نظر گرفتن زیرساخت‌های لازم و کیفیت ارائه آن است. 🔹 همین که فقط درجات علمی را طی کنی مدرکی صادر شود و در قافله دکترها و سطح چهاری‌ها قرار بگیری ولی دریغ از اندکی کیفیت تحصیل و ارتقای درجه اخلاقی و به ویژه معنویت!! هرچه بالاتر می‌روی چون درجه علمی‌ات افزوده می‌شود افتخاراتت هم بیشتر می‌شود غافل از آن که ممکن است به همان میزان، از اخلاق و معنویاتت کاسته شود. 🔹 البته این در مورد همه صدق نمی‌کند ولی روند فراگیری آن مشهود است. در سطح‌های پایین‌تر، ولایت‌پذیری، اطاعت‌پذیری و هم‌نوع‌دوستی بیشتر دیده می‌شود در حالیکه در سطوح بالاتر، انتظارات و توقعات باتوجه به شأن و رتبه علمی‌ات افزوده می‌شود و ... همچنان که در روایت آمده: كُلُّ عِلمٍ وَبالٌ عَلى صاحِبِهِ يَومَ القِيامَةِ إلاّ مَن عَمِلَ بِهِ. هر علمى در روز قيامت براى صاحب خود وبال است، مگر كسى كه به علمش عمل كند. 🔹 اهل علم باید قدم به قدم علمش پیش برود. یعنی هرچقدر علمش افزون می‌شود، عملش نیز مضاعف گردد. چراکه علم بدون تقوا و معنویت آسیب‌زاست. تقوا و معنویتی که طلاب برای آن به حوزه می‌آیند اما برخی در طول مسیر تحصیل، از هدف اصلی باز می‌مانند!! 🔹 این درست است که برای تهذیب، مراقبه‌های شدید فردی لازم است؛ اما جای خالی برنامه‌‌های تهذیبی حوزه‌های علمیه -چه حوزه خواهران و حتی حوزه علمیه برادران- به شدت حس می‌شود. @Manahejj