معنویت‌گرایی به‌مثابهٔ گفتمان.pdf
322.8K
معنویت گرایی نوین به مثابه گفتمان، دکتر ابوتراب طالبی و دکتر باقر طالبی دارابی 💠چکیده: 🔹 مقالهٔ پیش‌رو دربارهٔ یکی از ابعاد فرقه‌گرایی جدید در ایران است. توجه ویژهٔ این نوشتار به «معنویت‌گرایی جدید» است. 🔸 در این مقاله به تحلیل نشانه‌های معنویت‌گرایی جدید پرداخته و داده‌ها از دو روش بررسی منابع و اسناد موجود و مصاحبه عمیق با حاملان ایرانی این گفتمان جمع‌آوری شد. 🔹 بررسی منابع موجود نشان داد که نظام معنایی «معنویت‌گرایی» به‌مثابهٔ گفتمان بر اساس مضامین و نشانه‌هایی مانند «محوریت خود» و «سفر از زندگی بر اساس انتظارات بیرونی به یک زندگی اصیل درونی»، «فردگرایی»، «نگرش کل‌نگرانه»، «التقاط» و «استفاده از روان‌شناسی» استوار است. 🔸 نتیجهٔ بررسی‌های تجربی، ثابت کرد که پیدایش گفتمان معنویت‌گرایی جدید، نشان از تعارض‌های درونی و ابهامی است که در حوزهٔ معانی گفتمان دینی وجود دارد. این مسئله، فرصت بالندگی و موقعیت مسلط «گفتمان دینی» را با چالش مواجه کرده است و زمینه را برای پیدایش «گفتمان معنویت‌گرایی» در ایران فراهم نمود. 🌐معنویت پژوهی/عرفان های کاذب https://eitaa.com/manaviat_pajoohi