کدامیک؟ آرزو یا هدف! ✍روح الله کریمی خویگانی اگر آرزوهامون رو به هدف تبدیل نکنیم، اون ها را به گور می بریم. اگه یه دستگاهی بود که می بردیم قبرستون، روی هر قبری که می گذاشتیم، نشون می داد که هر کدام از این صاحبان قبر، چقدر آرزوهای بزرگ و قشنگ داشته اند که با خودشان برده اند به سرای آخرت و هیچکدومشون رو در دنیا تحقق نبخشیده اند! استادی می گفت: آرزو رو به هدف تبدیل کنید، چطوری؟ با نوشتن! می‌گفت: یه برگه بردارید و بگید دوست دارید به چه چیزهایی برسید؟ بعد که نوشتید بدونید که هر هدفی دو وجه دارد: یک وجه نورانی و قشنگ و یک وجه سیاه و سخت! حالا اگر بخواهید به وجه قشنگ اون هدف برسید، باید خودتون رو آماده کنید برای دربه دری و زحمت برای آن هدف. اگر حاضر نیستید قسمت چرک کار، یعنی دربه دری و سختی را پیش ببرید روی هدفتون خط بکشید و بروید دنبال کارتون. اگه شما بخواهید که نفر اول کنکور بشوید، وجه قشنگ کار اینه که دوربین های صدا و سیما بیان منزلتون گزارش بگیرن، دم درب مدرسه ‌و توی کوچه و بازار بنر تبریک بزنن...اما برای رسیدن به این وجه قشنگ باید آماده بشی که از خوابت، مسافرتت، بازیت، مهمونیت و صدها چیز دیگه بزنی. اگه هدفتون، داشتن چند بچه ی خوشگله که بشن عصای پیریتون، باید خودت رو آماده بکنی که سختی های چندبچگی رو به جون بخری. اما دو نکته وجود داره: اول اینکه بعضی ها رنج و سختی هدفشون رو هم پذیرفته اند و دارن پیش میرن ولی مدام غر می زنن، بچه داری می‌کنه ولی روزی صد مرتبه خودش و بچه اش رو لعن و نفرین می کنه، خوب معلومه با این رویه ایشون داره با اون وجه قشنگ و نورانی کار فاصله می گیره...هم رنج می کشه، هم گنج نمی‌بینه. نکته دوم: آدم ها باید وقتی قسمت چرک و سخت کار را پیش می برن، با نهایت سپاسگزاری و شوق و ذوق، کار رو پیش ببرن تا بتونن وجه قشنگ کار رو درو کنن. تو باید با عشق تمام پوشک بچه رو عوض کنی، بیخوابی کنکور رو تحمل کنی و ... نکته آخر: شاید بگید آخه در به دری کشیدن که لذت نداره که من لذت ببرم...منم میگم: چرا لذت داره، اگر بتونی برای رنج هات معنا بسازی. ------------------‐----------------- #انگیزشی #رنج‌خودخواسته @Manodaneshjooham