💖 ۲۷ ⬅️ قبل از بعثت افرادی منتظر حضرت رسول (ص) بودند و چون می‌دانستند که شهر مدینه محل هجرت پیامبر قرار خواهد گرفت، سال‌ها قبل از بعثت پیامبر (ص) در آن جا ساکن شدند و ضمن تجارت، منتظر ظهور پیامبر بودند؛ ولی بعد از ظهور، با این که نشانه‌های پیامبری را با آنچه در تورات آمده بود موافق یافتند، کفر ورزیدند: فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُواْ کفَرُواْ بِهِ (سوره بقره، آیه ۸۹) 👌 بر اساس این ماجرا نباید به هر استقبالی تکیه کرد و نباید به هر دانستنی ای امیدوار بود. آنان با این که پیامبر را مثل فرزندانشان می‌شناختند؛ با همان علم و آگاهی روحیه تسلیم نداشتند و در واقع نباید به هر اظهار عشق و انتظاری مغرور شد؛ زیرا ممکن است در مرحله عمل، حالت‌های انسان تغییر یابد. هستند کسانی که در دعای ندبه اشک می‌ریزند و اظهار انتظار می‌کنند؛ ولی از درآمدهای خود سهم امام زمان (عج) را نمی دهند. 📜 اهل کوفه هزاران نامه برای دعوت و یاری امام حسین (ع) نوشتند؛ اما ایشان را در کربلا تنها گذاشتند. ⚔ برای نمونه در غدیر خم، یاران پیامبر خدا به امیر المؤمنین تبریک گفتند؛ امّا پس از رحلت رسول خدا حقش را ربودند؛ بعضی دیگر بیعت را شکستند و جنگ جمل را به راه انداختند. 😔 آری، انسان چه زود وعده‌های خود را فراموش می‌کند! فقط ایمان اصیل زمینه ساز ظهور است و ایمان‌های موضعی، موسمی، گزینشی، منهای عمل، ریزشی، موجی و ایمان ضعیف و بدون منطق، کارآمد و سودمند نخواهد بود. 🤔 برای آزمایش خود، هرکسی به خود مراجعه کند و بنگرد که در عمر خود چند بار قول داده و وفا نکرده، توبه کرده توبه شکسته، وعده داده و تخلف کرده است. همه این موارد دلیل بر عدم استقرار ایمان در فرد است. 👤 حجت الاسلام 📚 جهت نما (۴۰ پرسش و پاسخ مهدوی) 🆔 @Marefate_Mahdavi