🔸یکی از درگیری های اعراب با نیروهای ایرانی، واقعه "ذی قار" است که در آن، بنی شیبان با ایرانیان درگیر شده و گفته اند که اعراب در این جنگ⚔ بر نیروهای ایران پیروز شدند. شمار سپاه مسلمانان در این حملات، در حدود هیجده هزار تن بوده است. 👈آنچه که درباره فتوحات در این حوادث گزارش شده حکایت از آن دارد که سپاهیان ایرانی طرف اصلا این درگیری ها بوده و دست کم فرماندهی در اختیار آنان بوده است. گرچه، بخش عمده ای از سپاهیان آنان، کسانی از اهل 👨‍👩‍👧‍👦جزیره و نصارای عرب بوده اند. در واقع سقوط لخمیان، سبب شده بود تا جناح جنوبی دولت ساسانیان تقریبا بدون حامی مانده باشد. 🏘از دیگر شهرهای فتح شده عراق در این دوره، شهر "انبار" است. نامگذاری آن به انبار به مناسبت آن است که این محل در گذشته، محل نگهداری غلات ایرانیان بوده است. 💢سرعت این فتوحات که به طور عمده طی یک سال انجام گرفت، از یک سو، و عدم مقاومت جدی و نبردی قاطع از طرف ایرانیها با اعراب مسلمان از سوی دیگر، نشان می دهد که وضعیت نیروهای ایرانی در این منطقه تا چه اندازه نابسامان بوده است. مشکل نیروهای ایران، از نابسامانیهایی بر می خواست که پس از شکست ایران از روم، در دربار ایران🏫 رخ داده و طی چند سال اعتبار دولت ساسانی را در میان خود ایرانیان بشدت تضعیف کرده بود. 👈به رغم همه درگیری هایی که میان سپاه اسلام و اعراب ساکن در عراق و شام روی داد، در عمق ماجرا، نوعی آمادگی برای پذیرش اسلام 💫 به عنوان دین جدید در میان قبایل آن نواحی وجود داشت. این پذیرش البته برای مسیحیان، قدری دشوار می‌‌نمود، اما اعراب بت پرست، اسلام را که دینی سهل و مبتنی بر یکتا پرستی و بدور از جدالها و اختلاف نظرهای لاهوتی و لاسوتی و مباحث کلامی و فرقه ای مسیحی بود، راحت تر پذیرفتند. شرایط فکری، اجتماعی و سیاسی قبایل عربی از هر جهت برای پذیرش اسلام مساعد بود. 🔹ادامه دارد ... ✍بـرگرفته از کتاب: "تـاریخ سیـاسی اسلام، ج2، ص55-63"، رسول جعفریان. #تاریخ_سیاسی_اسلام ۷۵ @marefatemahdavi