⭕ کرسی های آزاد اندیشی نقد درون گفتمانی 🔹زمانه و دهه پیش رو را زمانه ی انقلابیون می دانم. زمانه ای که عیار و قد و قواره انقلابی ها در اداره کشور بیشتر نمایان می شود. هر چه جلوتر برویم با بزنگاه ها و اتفاقاتی رو به رو خواهیم شد که تفاوت های بینشی و سلیقه ای جبهه انقلاب خود را با شدت و حدتی فراتر از آنچه بوده است نشان می دهد. تفاوت هایی که گاهی در نسبت با اشخاص خود را نمایان می کند، گاهی در نسبت با جریانات و گاهی ام در میزان اولویت داشتن یا نداشتن پرداختن به یک موضوع و یا... 🔸 در همین چندماه اخیر چندین بار این شکاف های گفتمانی در بدنه نیروهای انقلابی خود را نشان داده است. از ماجرای بنزین و بودجه(ورود رهبری به ماجرا) تا مساله استیضاح و نوع نگاه به آملی لاریجانی و.. که موجبات جدالی سیاسی را میان بدنه نیروهای انقلاب پدید آورد. شک نکنید که این سیکل ادامه دارد و در روزها و ماه های آینده بیشتر گریبان ما را خواهد گرفت؛ راه فراری نیست؛ زمانه زمانه ی انقلابی هاست و باید با آن کنار آمد. 🔸راه حل چیست؟ رهبری انقلاب سالها قبل مساله کرسی های آزاد اندیشی را مطرح کردند و کاری نداریم که عاقبتش چه شد. اما امروز دوباره این مهم کمبودش احساس می شود. به نظر نگارنده؛ ما راهی نداریم جز آن که کرسی های آزاد اندیشی نقد درون گفتمانی را راه اندازی کنیم و در ارتباط با امهات مسائل درون گفتمانی جبهه انقلاب به گفت و گو بنشینیم. 🔸تشکل های دانشجویی و طلاب جوان انقلابی حوزه های علمیه می توانند آغاز کننده این مسیر پر تلاطم باشند. چه اشکال دارد؟ اگر موضوع انتخابات مجلس است و نحوه لیست بستن، اگر مساله استیضاح و آملی لاریجانی و قالیباف و مجلس انقلابی و بنزین و بودجه و.. است... دو نگاه متفاوت درون جبهه حق با یکدیگر به گفت و گو بنشینند و مباحثه و جدال احسن کنند. امروز حلقه مفقوده تعامل بین نیروهای انقلاب گفت وگو رو در رو است؛ باید از کف توئیتر و اینستا فاصله گرفت و کمی چالش فکری را عینی تر دنبال کنیم. هم به عمق یابی فرد کمک می کند و هم به خیس خوردن نظام فکری جریان و جمع. 🔸امروزه واجب فراموش شده جریان انقلابی؛ نقد درون گفتمانی است. عده ای از دوستان در کنش سیاسی خود صرفا به اصلاح طلبان و جریان تجدید نظر طلب و دولت و نهاد های انتخابی و.. می پردازند، عده ای دیگر فقط به اصولگرایان و نهاد های انتصابی می تازند و عده ای هم نانشان در زدن عدالتخواهی و عدالتخواهان تعریف می شود. رویکرد های تک بعدی دیگر جواب نمی دهد و باید از افراط و تفریط پرهیز نمود اما مراقب اولویت ها باید بود. همانطور که در سطور آغازین گفتم؛ زمانه را زمانه انقلابی ها می دانم و در نتیجه اولویت امروز را نقد درون گفتمانی جبهه انقلاب فهم می کنم(شرط تعادل مفروض است). 🔸رهبری در ذم سیاسی فرمود:"رفتار قبیله ای معنایش این است که تخطئه یا تاییدی که نسبت به کار کسی میکنم،ناشی نباشد از ماهیت عمل او،ناشی باشد از نحوه ارتباط او با من.اگر از قبیله ما کسی کار خطایی انجام داد راحت قابل اغماض باشد‌؛اما از قبیله مقابل اگر همان کار را انجام داد؛این قابل پیگیری و تعقیب میشود.کار خوب اگر از کسی که مربوط به قبیله ماست؛انجام گرفت؛قابل تحسین و تشویق باشد‌‌‌‌‌‌؛اگر از قبیله دیگر بود،نه.رفتار قبیله ای این است.این رفتار اسلامی نیست.انقلابی نیست." 🔸در نظام فکری انقلاب قبیله گرایی مذموم است و اتفاقا راه حل امروز کشور عبور از قبیله هاست. بهترین بستر برای برهم زدن بازی قبیله ها و اینکه جوان انقلابی بدون لکنت از اندیشه امامین انقلاب و نسبت آن با عملکرد جناح های قدرت سخن بگوید همین کرسی های آزاد اندیشی نقد درون گفتمانی است. ✍️ @marghoomat