✅پاسخ بر شبهاتی پیرامون فراوانی فساد در حکومت علوی با سلام و عرض ادب؛ با توجه به بخشی از منابر و وعظ برخی روحانیت محترم در خصوص «اختلاس در حکومت علوی» که باعث ایجاد پرسش‌ها و شبهاتی چون؛ ناهمخوانی این ادعاها با مستندات تاریخی و روایی، ورشکستی نیروهای انقلابی در ارائۀ مدل حکومت دینی، ناهمخوانی با شعارهای برپایی حکومت عدل علوی توسط بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی (ره) و...، قرار گرفته است. از این‌رو برخود لازم دانستم نکاتی را در این خصوص خدمت شما خوانندگان گرامی عرض کنم: 1️⃣ ابتدا باید عرض شود که در صداقت و پاکی روحانیون محترمی که چنین سخانی را می گویند هیچ تردیدی وجود ندارد و تلاش ایشان در راستای تلاش ایشان برای دفاع از شبهۀ «چرایی وجود اختلاس در جمهوری اسلامی و نظام ولایی» قابل درک است و قصد تخریب این نیروی ارزشی را نداشته و ندارند. 2️⃣ به‎کار بردن عباراتی مشابه؛ «علوی‌ترین حکومت تاریخ پر است از اختلاس» نه تنها دفاع از شرایط کنونی کشور نکرده، بلکه سرمایه‌های اعتقادی را در معرض تزلزل و فروریختگی قرار داده‌اند و از سویی دیگر گروه‌های مخالف حکومت دینی را دارای مستندی در ادعای ناتوانی در تحقق شعارهای انقلاب توسط انقلابیون خواهند کرد. در این میان بیان آمار اختصاص یک سوم از نهج البلاغه به فساد و حمل تمامی این واژگان به اختلاس می تواند نشان از عدم آشنایی دقیق از کاربردهای این واژه در نهج البلاغه باشد. برخی از این روحانیون در وجود فساد در زمان حکومت حضرت علی ( علیه السلام) به اين گفتار حضرت در نهج شريف استناد کرده‌اند: « أُنْبِئْتُ بُسْراً قَدِ اطَّلَعَ الْيَمَنَ ، وَ إِنِّي وَ اللَّهِ لَأَظُنُّ أَنَّ هَؤُلَاءِ الْقَوْمَ سَيُدَالُونَ مِنْكُمْ بِاجْتِمَاعِهِمْ عَلَى بَاطِلِهِمْ ، وَ تَفَرُّقِكُمْ عَنْ حَقِّكُمْ ، وَ بِمَعْصِيَتِكُمْ إِمَامَكُمْ فِي الْحَقِّ ، وَ طَاعَتِهِمْ إِمَامَهُمْ فِي الْبَاطِلِ ، وَ بِأَدَائِهِمُ الْأَمَانَةَ إِلَى صَاحِبِهِمْ وَ خِيَانَتِكُمْ ، وَ بِصَلَاحِهِمْ فِي بِلَادِهِمْ وَ فَسَادِكُمْ ، ...اللَّهُمَّ إِنِّي قَدْ مَلِلْتُهُمْ وَ مَلُّونِي ، وَ سَئِمْتُهُمْ وَ سَئِمُونِي ،فَأَبْدِلْنِي بِهِمْ خَيْراً مِنْهُمْ ، وَ أَبْدِلْهُمْ بِي شَرّاً مِنِّي ، اللَّهُمَّ مِثْ قُلُوبَهُمْ كَمَا يُمَاثُ الْمِلْحُ فِي الْمَاءِ »( خطبه 25 صبحی صالح درموضوع نافرمانی از امام حق و داستان غلبه بُسر بن اَرْطاة، جنايتکار مشهور شام بر يمن). اول باید دانست؛ فساد در اينجا در برابر صلاح به کار رفته و ربطی به فساد و اختلاس به معنای متعارف امروز ندارد. قرآن نیز در آيات مربوط به فساد في الأرض را چنین کاربردی دارد( نمونه: بقره11و27و205 مائده33 و64 و...). اگر خواسته باشیم با نحوه مواجهه حضرت امير( علیه السلام) با يک گزارش درباره خيانت کارگزارش در بيت المال آشنا شويم اين گفتار حضرت ( علیه السلام) را در نامه به عامل خود المنذر بن الجارود العبدي والى اصطخر (از نواحى فارس) (و من كتاب له ع إ لَى الْمُنْذِرِ بْنِ الْجارُودِ الْعَبْدي ، وَ قَدْ كانَ اسْتَعْمَلَهُ عَلى بَعْضِ النَّواحِى فَخانَ الامانَةَ فِى بَعْضِ ما وَلاهُ مِنْ اءَعْمالِهِ- نامه71) باید جستجو کنیم که حضرت در پایان نامه فرمان عزل والی فاسد را صادر کرده و مى فرماید: هنگامى که نامه من به تو رسید به سوى ما بازگرد. نکته مهم اینجاست که بجای تخریب حکومت علوی باید از نظارت دقیق بر والیان و شدت برخورد حضرت با فساد ایشان و چشم نپوشیدن از خطای ایشان گفت. و این عزل از حکومت در حالی است که او آقازاده‌ای معروف و فرزند«جارود عبدى» از صحابه پیامبر( صلی الله علیه و آله) و بزرگ قبیله عبدالقیس بوده است. و با چنین ادبیاتی باید از قوه قضائیه در راستای فساد ستیزی حمایت کرد و با مطالبه گری و عدالتخواهی بیشتر و استناد دهی آن به سیره علوی، فضای امن برای فساد حاکمان را ناامن ساخت.