از حادثه پلاسکو تا فلوریدا؛ عملکرد مسئولانه و درسهای رسانهای
🔸چند روز است که از فروریختن ساختمانهایی در فلوریدا میگذرد. حادثه ای که در پی آن دهها نفر مفقود، زخمی و کشته شدند. عدهای چندین روز زیر آوار ماندند و جان دادند، برخی دیگر نیمه جان با بدنی مجروح بیرون کشیده شدند.
🔹شاید از لحاظ صدمات و ابعاد این حادثه بتوان آن را با حادثه پلاسکو مقایسه کرد اما هرگز نمیتوان ابعاد رسانهای این دو اتفاق را شبیه هم دانست.
🔹یادمان هست بعد از فروریختن پلاسکو، با آنکه شبکه خبر حتی لحظه ریزش ساختمان را نشان داد و اخبار بهطور زنده پوشش داده میشد اما باز هم این کنجکاوی و نگرانی برخی بود که باعث شد تجمع اطراف ساختمان روند کار نیروهای آتشنشانی و امدادرسان را آن هم در حساسترین دقایق با مشکلات جدی مواجه کند. این در حالی بود که نزدیکان و همسایگان مفقودشدگان در فلوریدا نه در محل حادثه بلکه در ساحل نزدیک محل ریزش ساختمان تجمع کردند تا به یکدیگر دلداری بدهند.
🔸در خصوص حادثه فلوریدا بر خلاف پلاسکو اخبار لحظهای التهابآفرین نشد و فعالترین رسانهها هم بهطور قطرهچکانی اطلاعات را منتشر میکردند. این روند اطلاعرسانی طوری بود که مخاطب خود را از پیگیری کلافه و خسته میکردند و امیدی به پیگیری مداوم برای دسترسی به اطلاعات در مخاطب به وجود نمیآمد.
🔹اکنون، پس از گذشت روزها از اتفاقات فلوریدا حتی با جستجوی فراوان هم شاید نتوان به تصاویر سلفی مردم با ساختمان فروریخته دست پیدا کرد اما پلاسکو پایه ثابت سلفی گرفتن برخی شد که از چهارراه استانبول عبور میکردند!
🔸از سمت رسانههای رسمی هم بعید است در فلوریدا یک برنامه ورزشی ۴۰ دقیقه از زمان خود را برای شرح درد و رنج این واقعه گذاشته باشد! برخی سلبریتیها تنها کارشان فریاد استعفا استعفای شهردار نبود اما در ایران این اتفاقات رقم خورد!
🔹اینها تنها نمونههایی از تفاوت رفتار مسئولانه در قبال دو اتفاق بود. ما مردم ایران که در رفتارهای انساندوستانه گوی سبقت را از همه ربودهایم چرا نمیتوانیم در چنین اتفاقاتی هم الگوی دیگران شویم. شاید مردم هیچ کشوری در دنیا بعد از اتفاقاتی مانند سیل و زلزله مثل ما ایرانیها مخلصانه به کمک هموطنانشان نمیروند اما برخی رفتارهای اشتباه، ناخواسته کار را در لحظات حیاتی مشکل میکند.
🔸ما بخواهیم، میتوانیم در عکسالعمل رسانهای نسبت به حوادث هم الگو شویم. میتوانیم، میشود.
🆔
@Masaf