*کشور نیازمند یک متولی توسعه است*
از سال ۱۲۳۰ هجری شمسی بیش از ۱۷۰ سال میگذرد و در طی این مدت نسلها و حکومتها رفتهاند و آمدهاند، اما آنچه که طی این سالها از ذهنها پاک نشده است، امیرکبیر و خدماتی است که در طی ۳سال به ایران نمودهاست.
اما چه عاملی باعث شد که امیرکبیر اینگونه در اذهان ایرانیان ماندگار شود؟ شاید این موضوع حلقه گمشده تمامی دوران حکومتها باشد، در تمام طول تاریخ مردانی ماندگار شدند که توانستند کشور را در ریل پیشرفت بیاندازند و شتاب رشد و توسعه را افزایش دهند.
پیشرفت و توسعه کشور عامل اقتدار ملی و انسجام عمومی است و هر حکومتی بهدنبال ایجاد این عوامل در کشور تحت حاکمیت خود است.
این پیشرفت بدون متولی واحد و قدرتمند هرگز اتفاق نخواهدافتاد، اما چه کسی امروز در کشور متولی امر توسعه است؟ با یک نگاه موشکافانه به ساختار حکمرانی فعلی کشور، باید سازمانه برنامه و بودجه را متولی این امر خطیر دانست. سازمانی که با در اختیار داشتن قدرت برنامهریزی و بودجهریزی و تخصیص منابع عملا نقش قوه عاقله را در این پیکر ایفا میکند. با اینحال بیش از ده سال است که از سازمان برنامه بجز پرداخت حقوق و دستمزد و یارانه کار دیگری مشاهده نمیشود و عملا امر مهم توسعه نیز در کشور بدون متولی و معطل ماندهاست!
جالب است بدانید امیر کبیر پیش از صدارت در دورانی "مستوفی نظام" یا به معنای امروزی رئیس سازمان برنامه و بودجه دوران قاجار نیز بوده است.