پاسکاری رسانه‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا برای زدن رائفی‌پور/ جوابیه مصاف به یادداشت سخیف روزنامه شرق (بخش اول)
مطالبه‌گر بودیم، وقتی مطالبه‌گری مد نبود!
خدا را شکر که نعمت حافظه را به ما ارزانی داشت و صد افسوس که آن را از عده‌ای دریغ داشت! و خدا را کرور کرور شکر که فناوری ضبط و پخش صوت و تصویر را در این زمانه‌ی نامرد در دسترس خلق‌الله قرار داد تا انواع نقدهای آقای رائفی‌پور به دولت فعلی به دلایل مختلف را در اینترنت جست‌وجو کنند و از نظر بگذرانند.
از آن گذشته توییت‌های ایشان در صفحه‌ی شخصی‌شان در نقد مجمع تشخیص مصلحت نظام به دلیل عدم تصویب طرح شفافیت با استناد به سخنان رهبر انقلاب هنوز در صفحه‌ی ایشان و کانال مؤسسه‌ی مصاف وجود دارد؛ با تاریخ و تصویر! شاید عده‌ای فراموش کرده باشند، اما مطالبه‌ی شفافیت توسط آقای رائفی‌پور مشخصاً از مجمع تشخیص مصلحت نظام با نقدهای کوبنده به کوتاهی این نهاد در موضوع شفافیت، به چند ماه قبل برمی‌گردد. اما شفافیت از مجلس‌های پیش نیز مطالبه شده بود که مجلس فعلی با وعده‌ی تصویب آن بر سر کار آمد.
وقتی یک آبگوشت ساده می‌شود سند همکاری ویژه برای انتخابات مجلس!
همان سه سال پیش که شایعه‌ی همکاری آقای رائفی‌پور با مجمع تشخیص مطرح شد، ایشان در توییتی این شایعه را رد کردند و نوشتند: «اگر شرف دارید ادعایتان را اثبات کنید!». هنوز فرد شریفی پیدا نشده که این ادعا را ثابت کند. اما تأسف‌برانگیز است که روزنامه‌نگار این کشور، ادعایی را که هیچ مدرک عقل‌پسندی برای اثباتش وجود ندارد، مطرح می‌کند و شبهه به جان مخاطب می‌اندازد. آیا این عمل خلاف رسالت خبرنگاری نیست؟!
خبرنگار شرق نوشته: «عکس دیزی‌خوری سه‌نفره‌ای که در سال ۹۸ خبرساز شده بود و نشان از یک همکاری ویژه برای انتخابات مجلس آن سال می‌داد...». خنده‌دار نیست؟! از کِی تا حالا عکس یک دورهمی دوستانه به صرف دیزی شده سند اثبات یک همکاری ویژه برای انتخابات مجلس آن سال؟! چیزی که خبرنگار شرق با اطمینان کامل و بدون هیچ سند شایسته‌ای در یادداشت خود نوشته، به این امید که مخاطب هم آن را بدیهی فرض کند و به سادگی از آن بگذرد!
داوود حشمتی، خبرنگار شرق مدعی شده چون «یاسر جبرائیلی» به عنوان یکی از حاضران بر سر سفره‌ی دیزی‌خوری، همکاری خود با مجمع تشخیص را تأیید کرده، پس رائفی‌پور نیز که بر سر آن سفره بوده با مجمع همکاری می‌کند! این سطح استدلال هر شنونده‌ای را به پوزخندی تلخ به ریش خبرنگار وامی‌دارد.
آیا خبرنگار شرق دبیر آن نشست دیزی‌خوری بوده و از مکالمات آن سه نفر یادداشت برمی‌داشته که با این میزان اطمینان موضوع جلسه را انتخابات مجلس آن سال ذکر می‌کند؟! یا از نوع غذای دورهمی، مناسبت و موضوع همکاری را تشخیص داده است؟! خوب است خبرنگار، دست‌کم، سطحی معمولی از هوش و شعور و قدرت تحلیل را برای مخاطب خود قائل باشد.
خبرنگار کاربلد با شایعات سخیف، استدلال خود را خفیف نمی‌کند!
نکته‌ی تأسف‌برانگیز دیگر این است که خبرنگار شرق ابایی از این نداشته که به سخیف‌ترین شایعات فضای مجازی درباره‌ی آقای رائفی‌پور دامن بزند. او خواسته با نام بردن از یاسر عرفات در جایی که هیچ ربطی به ماجرا ندارد، به اصطلاح با زیرکی به آن شایعه اشاره کند و بدون اینکه مسئولیت آن تهمت ناروا و غیراخلاقی را بپذیرد، به طور غیرمستقیم ذهن مخاطب را با آن درگیر کند.
آیا این عمل غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای در شأن یک خبرنگار است؟! و فراتر از آن، آیا در شأن یک رسانه‌ی حرفه‌ای است که چنین بی‌مهابا، تهمت‌های سخیف و بی‌اساس را منتشر کند؟! شاید بتوان گفت به خاطر همین بی‌ملاحظگی‌هاست که عده‌ای به این رسانه «هرزنامه» می‌گویند.
ادامه دارد...
🆔 @Masaf