هدایت شده از MasafTourism
تعطیلی لنج سازی های کشور سودمند یا مضر؟ ✍️ متاسفانه در سال‌های اخیر، دانش لنج‌سازی از فروغ افتاده است و بسیاری از افراد، لنج‌های فایبرگلاسی را جایگزین لنج‌های چوبی و سنتی گذشته کرده‌اند؛ لنج‌سازی از میراث کهن کشورمان به حساب می‌آید و برای قرن‌ها، از پدران به پسران انتقال پیدا کرده است، اما چه چیزی موجب نابودی این هنر قدیمی کشورمان شده است؟! 🔷 یکی از دلایل این مساله، هزینه بالا و مدت زمان طولانی است که برای ساخت لنج‌های چوبی صرف می‌شود. بد نیست بدانید در سال 1380، در استان هرمزگان ۳۲ کارگاه لنج‌سازی فعالیت داشتند اما در حال حاضر، از این تعداد تنها ۳ کارگاه فعال وجود دارد؛ این مساله به خوبی شرایط بحرانی لنج‌سازی در کشور را به تصویر می‌کشد. در حال حاضر همچنان لنج‌های چوبی در روستای گوران ساخته می‌شود و بسیاری از آن‌ها را آخرین بازماندگان از لنج‌های چوبی می‌دانند.  🔶 لنج‌های چوبی دارای روح هستند و تاریخچه چند هزارساله را با خود به دوش می‌کشند و این موضوع موجب ناراحتی است که اینگونه لنج‌ها را با نمونه‌های فایبرگلاسی جایگزین کرده‌اند. باید ذکر کنیم با وجود آنکه لنج‌های فایبرگلاسی زودتر ساخته می‌شوند، اما به مراتب زودتر از دور خارج شده و دیگر کارایی ندارند. عمر لنج‌های چوبی را بیش از صد سال برآورد می‌کنند و امروزه برخی از آن‌ها هنوز امواج دریاها را می‌شکافند؛ اما عمر شناور‌های فایبرگلاسی به ۲۰ سال هم نمی‌رسد. همچنین لنج‌های چوبی قابل تعمیر هستند اما نمونه‌های فایبرگلاسی‌شان معمولا امکان تعمیر ندارند. بسیاری از لنج دارها نیز می‌گویند که میوه‌ها و محصولات کشاورزی در شناور‌های فایبرگلاسی زودتر فاسد می‌شوند اما در لنج‌های چوبی برای مدت بیشتری سالم می‌مانند و همه این‌ها، از مزایای لنج‌های سنتی و چوبی نسبت به نمونه‌های امروزی‌تر آن‌ها هستند.  🔷 از طرفی شاید برایتان جالب باشد که در سال‌های اخیر سازمان بنادر و دریانوردی و سازمان محیط‌زیست تولید و ساخته هر گونه شناورهای چوبی را ممنوع و شناورهایی با جنس فایبرگلاس را جایگزین شناورهای چوبی کرده بود. همین موضوع نیز سبب شد تا لنج‌سازی که از قدیمی‌ترین هنرهای دستی ایران است از رونق بیفتد. این روزها گلافان یا لنج‌سازانی که از کسب‌و‌کار افتاده‌اند بیشتر وقت آن‌ها صرف تعمیر، اسکراپ و فتیله‌کوبی شناورهای چوبی می‌شود و خود را از ساخت لنج‌های چوبی جدید بازنشسته کرده‌اند.  🔶 متاسفانه این روزها، کشور‌هایی نظیر پاکستان و هند سازنده بزرگ‌ترین لنج‌های چوبی در دنیا هستند و مانند لنج‌سازان ایرانی با مشکلات اقتصادی دست‌و‌پنجه نرم نمی‌کنند. به این ترتیب در سال‌های آینده، نام این کشورها در ساخت لنج‌های چوبی مطرح می‌شود و ایران از عرصه رقابت خارج خواهد شد. ⭕ حالا تحلیلی کوتاه بر مطالب بیان شده داشته باشیم. آیا بصرفه تر نیست که بجای تعویض لنج ها هر ۲۰ سال یکبار و‌ صرف هزینه زیاد لنج های چوبی استفاده شود؟ آیا در مورد از بین رفتن این اشتغال و آوارگی متخصصین این حوزه راهکاری اندیشیده شده است؟ آیا توجه شده است که با برچیده شدن لنج سازی چه تعداد کارگر بیکار می‌شوند و‌به تبع آن چه آسیب هایی در خانواده ها مشاهده خواهد شد؟ کدام اراده‌ای نمی‌خواهد که این صنعت و هنر دیرین ایرانیان زنده بماند؟ ⛔ اگر برای ورود کالاهای وارداتی که خودمان صنعت و مهارتش را در داخل دارا می‌باشیم گمرکی بالایی تعیین می‌شد، امروزه شاهد از بین رفتن کارگاههای تولیدی نبودیم. اما بالعکس شده است ،ما برای هر صنعتی که در داخل مهارت آن را داریم گمرگی پایین و در مورد صنایعی که در داخل کشور مهارتی در آن نداریم گمرگی بالایی اعمال می‌کنیم. ✅کانال واحد گردشگری و محیط‌زیست مؤسسه مصاف @masaftourism