مَعشوقُنـٰا
باࢪالہـٰا...! دࢪ هࢪ نفس قدمهاے ما ࢪا دࢪ مسیࢪ بندگۍ خودت قراࢪ بده و هࢪگاه شاهدِ انحࢪافِ ما از مسیࢪ حق بودے؛ سلب ڪن از ما حیاتـے را کہ موجب غضب و آزردگۍ توست: )...
کہ دَمی از این زندگانۍ نیࢪزد به فࢪاق از دلبࢪی چون تو