مَوْلايَ يَا مَوْلايَ، أَنْتَ الْغَالِبُ وَ أَنَا الْمَغْلُوبُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ إِلا الْغَالِبُ؟ خدای قاهر من، مولای من! تو مستولی بر دنیا، زبردست و توانا، من بازنده بی اعتبار از پای درآمده، مرا از قدرتت اعتبار می بخشی تا روی پاهایم بایستم؟ مَوْلايَ يَا مَوْلايَ، أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْمَرْبُوبُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ إِلا الرَّبُّ؟ دادار من، مولای من! تو پروردگارم باشی و من پرورده دستانت، بر سر این بنده ی پروریده ات دست می کشی؟ 🤲فرازی از مناجات حضرت امیرالمومنین علیه السلام