🔖حضور فعّال شهدا در تاریخی که آغاز شده 17- همه حرف در این است که شهید با حضوری که در آینده تاریخی خود می‌فهمد، شهادت خود را معنا کرده است، و آن همان آینده‌ای است که ولایت الهی در آن محقق می‌شود. وقتی می‌فرماید: «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا، بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»(آل‌عمران/169) می‌فرماید مواظب باشید گرفتار محاسبه‌های کمیّت‌گرایان نگردید، آن‌هایی که شهدا را امواتی می‌دانند که از میدان زندگی و تاریخی که در آن بودند، به عنوان اموات بیرون رفته‌اند، بلکه بر عکس، آن‌ها یک نوع حیات برتری دارند، و «عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ» و بهره‌هایی دارند مخصوص آن حیات که همان حضور فعّال‌شان است در تاریخی که شروع شده و بر همین اساس در ادامه می‌فرماید: «وَيَستَبشِرونَ بِالَّذينَ لَم يَلحَقوا بِهِم». بشارت می‌دهند به آن‌هایی که به آن‌ها ملحق نشدند و در دنیا هستند «مِن خَلفِهِم» اما در مسیر آن‌ها در ادامه کار آن‌ها در صحنه‌اند، به همان معنایی که زمانی آوینی‌ها و حاج قاسم‌ها در زمان حیات‌شان در مسیر ادامه کار شهدا قرار داشتند و شهدا به آن‌ها بشارت دادند: «أَلّا خَوفٌ عَلَيهِم وَلا هُم يَحزَنونَ». نه نگران آینده باشید و نه نسبت به گذشته، به جهت کوتاهی‌هایی که پیش آمده، محزون گردید زیرا جهت کلی حرکت، توحیدی است. https://eitaa.com/matalebevijeh/14210 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 +aparat | +Instagram | +Telegram | +Eitaa