هدایت شده از مطالب ویژه
. ▪️حج ابراهیمی... وقتی سیاست به مدیریت و برنامه ریزی انسان فروکاسته می‌شود، گویی وجود و حقیقت انسانی نادیده انگاشته می‌شود. گویی انسان‌ها موجوداتی هستند که با سنجش کارایی و توانمندی در مسیرهایی از پیش تعیین شده قرار می‌گیرند و معنای حضور خود را از دست می‌دهند و این همان درد پوچی و نیهیلیسم است؛ درد بی معنا شدن انسان. حج ابراهیمی فرصتی است برای آنکه انسان ها وجود همدیگر را دریابند و متوجه نسبتی عمیق‌تر شوند. نسبتی که در آن انسان، دیگری را برای منفعت خویش نمی‌خواهد؛ نسبتی از سر فتوت و جوانمردی. آنگونه که ابراهیم به رسم فتوت بت‌های جهان خویش را شکست تا انسان‌ها را از بندگی یکدیگر آزاد کند و سرود "انی لا احب الافلین" سر دهند. تا آنچنان وسعتی در جان خود بیابند که مهیای قربانی کردن عزیزترینشان باشند. اینجاست که باید گفت حج ابراهیمی کارگاه عملی سیاست دینی است برای تولد سیاستمدار دینی. @soha_sima