#در_چنگال_عقاب 19 ✳️✳️ آسمان ایران و ادامه عملیات فرمانده نیروی هوایی ارتش، با توجه به تجارب ارزشمند خود، نگران نتیجه عملیات بود. او می‌اندیشید آیا ممکن است بین سه فروند هواپیمای مسافربری که هر کدام با اختلاف دو دقیقه در این دقایق پایانی شب از کریدورهای پروازی ایران در حال عبورند، هواپیمای مورد نظر به اشتباه رهگیری شود؟ و به راستی کدام یک از این پرندگان آسمان حاملِ عبدالمالک ریگی است؟ و آیا واقعاً پس از رهگیری شکار دلخواه در تور پروازی اسیر خاک می‌شد یا نه؟ فرمانده نهاجا به یاد می‌آورد که مشابه چنین عملیاتی در سال ۱۹۷۳ توسط منابع اطلاعاتی موساد برای دستگیری جورج حبش، از رهبران سازمان جنبش آزادی فلسطین، صورت گرفت. در جریان این اقدام، رژیم صهیونیستی، بر فراز مدیترانه، یک فروند هواپیمای خطوط هوایی لیبی را اقدام به فرود اجباری در تل‌آویو کرد. قضیه از این قرار بود که منابع اطلاعاتی موساد در بیروت و طرابلس از پیش اعلام کرده بودند که نام جورج حبش در فهرست مسافرانی است که از طرابلس عازم دمشق‌اند، از همین روی، در آگوست ۱۹۷۳، پس از برخاستن هواپیمای خطوط هوایی لیبی از طرابلس، دو فروند جنگنده رژیم اشغالگر قدس برفراز دریای مدیترانه راه را بر هواپیما بستند و آن را مجبور به فرود اجباری در فرودگاه تل‌آویو کردند، با این تصور که دکتر جورج حبش، دبیر کل جبهه خلقِ آزادیِ فلسطین و مسئول اجرای بسیاری از عملیات‌های نظامی علیه صهیونیست‌‌ها، را بازداشت کنند و به جهانیان نشان دهند که موساد شکاری بزرگ را به تور انداخته است، اما پس از نشاندن هواپیما روی باند و پیاده‌کردن مسافران، معلوم شد که نه فقط جورج حبش،‌که هیچ یک از نیروهای برجسته مقاومت ملّی فلسطین و یا دیگر گروه‌‌های فلسطینی، جز مسافران این هواپیما نیستند و تشکیلات امنیتی اسرائیل با یک افتضاح امنیتی روبه‌رو شد. این ناکام‌ترین و در عین حال بزرگ‌ترین تلاش موساد برای به دام انداختن جورج حبش بود. یادآوری این رویداد و تکرار وضعیتی مشابه آن، باعث شد تا فرمانده نهاجا با توکل بر خدا، شخصاً فرماندهی و کنترل رهگیری را تا حصول نتیجه نهایی و شناسایی دقیق هواپیما به عهده بگیرد. در این هنگام اطلاع رسید که رادار منطقه بندرعباس موفق شده است، با رصد به موقع سه هواپیمایِ ورودی، دو هواپیمای مسافربری را که به مقصد کیفِ اوکراین و کابلِ افغانستان در حرکت بودند از هواپیمای هدف به مقصد بیشکک متمایز کند. این خبر بسیار خوشحال‌کننده بود. در اوّلین تماس (و هماهنگی قبلی با پست فرماندهی و کنترل هوایی تهران)، مرکز ترافیک هوایی وابسته به هواپیماهای کشوری درخواست هواپیمای مسافربری را مبنی بر صعود به ارتفاع ۳۶ هزار پایی به مقصد قرقیزستان تأیید نکرد و از خلبان آن تقاضا کرد تا اطلاع ثانوی، به علت ترافیک هوایی، در ارتفاع ۲۵ هزار پایی به پرواز خود ادامه دهد. این ترفند فرصتی شد تا رادارِ منطقه، پس از شناسایی کامل هواپیمای هدف، از میان چند ترافیک همزمان و نزدیک به‌هم، شکاریِ فانتوم را در حداقل زمان در مسیر هوایی ۴۱۹ـ A از ورودی امارات قرار دهد و، برای تحقق رهگیری هوایی و ادامه مأموریت، آن را در موقعیت تثبیت‌شده حفظ کند. این امر برای جلوگیری از ادامه پرواز و فرود هواپیما در فرودگاه بین‌المللی بندرعباس ضروری بود. هواپیمای حامل عبدالمالک ریگی به مقصد بیشکک در اوّلین نقطه ورودی به منطقه اطلاعات پروازی (FIR) ایران واقع در داراکس (نقطه تماس اجباری در فاصله هشتاد مایلی نسبت به پایگاه هوایی بندرعباس) ورود خود را اعلام کرد و در کریدور پروازی قرار گرفت. لازم بود عمل رهگیری هوایی پس از تثبیت پرواز در مسیر کریدور هوایی ۴۱۹ـ A صورت گیرد و هواپیمای شکاری فانتوم در ارتفاع ۲۳ هزار پایی در موقعیت جنوب شرقی در حالت آماده‌باش هوایی (برای تکمیل رهگیری هوایی در منطقه ایستایی) به پرواز خود ادامه دهد.