امام و انرژی خورشیدی مجید بهستانی ابتدا نقل زیر را از امام خمینی بخوانید: «...این آقا [محمدرضا شاه] می گوید که باید از خورشید ما چیز [انرژی] بگیریم. تو چراغ نفتی را نمی توانی روشن بکنی، شما می خواهید از خورشید قدرت بگیرید؟! این حرفها چه است؟ این حرفها برای اغفال مردم است...» (صحیفه امام، ج3، 494) این نقل قول در شبکه های مجازی دست به دست می شود که بگویند شاه از تحولات جهانی و علمی خیلی می فهمید و امام نه. به همین خاطر اصلا متوجه نیست که از خورشید واقعا می توان انرژی و سوخت گرفت. برای این که این حرف تأثیر بیشتری بگذارد، یک تکه از مصاحبه شاه با یک خبرنگار خارجی گذاشته می شود که در آنجا پرسیده می شود طبق تخمینها سی چهل سال دیگر نفت شما به پایان می رسد. توسعه شما با پول نفت انجام می شود. بعداز آن چه می خواهید بکنید؟ شاه می گوید می خواهیم به سراغ سوختهای تجدیدپذیر برویم مثل انرژی خورشیدی. اما هدف امام از بیان آن سخنان چه بود؟ آیا به دلیل این بود که باور نمی کردند که از خورشید و باد میتوان انرژی گرفت؟ امام ادبیات خاص خودش را دارد.این بیان او را باید مشابه مخالفت او با حق رأی زنان در انقلاب سفید شاه تحلیل کرد. چطور امامی که پس از انقلاب فرمانده سپاه خانم، منصوب می کند، با نمایندگی زنان در مجلس خبرگان و مجلس شورا، و مقامات سیاسی موافقت می کند، زنان را به حضور قوی اجتماعی تشویق می کند، میتواند با حق رأی آنها مخالفت کند؟ راز آنجاست که در زمینه حکومت استبدادی شاه حتی مردان هم حق رأی واقعی ندارند. امام میگوید چگونه باور کنیم نیت شاه از اعطای ازادی سیاسی به زنان به جهت استفاده از رأی آنهاست و نه الگوبرداری صرف از جوامع غربی، یا فریب افکار عمومی داخلی و خارجی برای مدرن نشان دادن حکومت و جامعه ایرانی؟ اما زمینه این سخنان امام چیست؟ 17 مهر 57، روزهای اول حضور در نوفل لوشاتو، و مخاطبان او دانشجویان و ایرانیان مقیم خارج از کشور هستند. پس مخاطبان افراد ناآگاه و بی سواد نیستند. جملگی تحصیلکردگان دانشگاه های خوب مغرب زمین به شمار می آمدند. در فرانسه در برابر خبرنگارها و جمعیتهای مشتاق خود، امام صریحتر و بی پرواتر شاه را نقد می کردند. محور اصلی این سخنرانی این است که شاه شیرهای نفت را به روی همه قدرتهای جهانی گشوده است تا به همه باج بدهد تا حکومت خود را که از حمایت داخلی محروم است، دوام ببخشد. اگر مصرف عجولانه و بی محابا از چاه های نفتی انجام نگیرد، دهه ها این ثروت ملی برای مردم ایران باقی خواهد ماند. در نتیجه، اشکال امام این نیست که از خورشید و باد می تواند انرژی گرفت یا خیر، بلکه رمزگشائی می کند از سخن شاه که دارد با این ژستهای علمی جلوی خبرنگاران خارجی، بر مفاسد داخلی و قراردادهای خارجی که به غارت منابع ملی منجر می شود لاپوشانی می کند. https://eitaa.com/mbehestani