💠سیره ی سیاسی- اجتماعی امیر المومنین علیه السلام از نگاه امام خمینی ره: «خاصیتی که در علی بن ابی طالب(ع) بود که یک رجل سیاسی بود، از خطش معلوم است که مرد سیاست بوده و از کاغذی که به مالک اشتر نوشته و دستورهایی که داده، همه اش دستورهای سیاسی است.»[1] «آن هم حکومت حضرت امیر است که همه تان می دانید و آن وضع حکومتش و آن وضع سیاستش و آن وضع جنگهایش. نگفت که ما بنشینیم در خانمان دعا بخوانیم و زیارت بکنیم. چکار داریم به این حرفها، به ما چه.»[2] «حضرت امیر، حکومت اسلامی داشت و حکومتهای اسلامی می فرستاد آن طرف، آیا اینها سیاست نبودند؟»[3] «حضرت امیر، یک مملکت را اداره می کرد، سیاستمدار یک مملکت بود.»[4] «او تمام مقصدش خدا بود، اصلش این دنیا و این ریاست و اینها در نظر او چیزی نبود مگر اینکه بتواند یک عدلی را در یک دنیا برقرار کند، والا پیش آنها مطرح نبود که یک ریاستی داشته باشند یا خلافتی داشته باشند، مگر اینکه بتوانند یک عدلی را اقامه کنند و یک حدی را جاری کنند.»[5] 1 صحیفه نور، ج7، ص128. 2 همان، ج2، ص28. 3 همان، ج15، ص56. 4 همان، ج5، ص167. 5. همان، ج13، ص71. @mehshekan