بزرگ شده ایم؟! ما دو نوع رشد و بزرگ شدن داریم: ۱. بزرگ شدن جسم و اعضا و جوارح؛ این نوع رشد و بزرگ شدن در همه آدم ها وجود دارد و حتی بدون اختیار مراحل خودش را طی می کند. مثلاً از نوزادی به کودکی و سپس نوجوانی و جوانی و... ۲. بزرگ شدن روح و جان؛ به تعبیری رشد معنوی و ظرفیت وجودی پیدا کردن. یعنی انسان به اختیار خودش در هر لحظه از زندگی، ظرفیت خودش را بزرگ کند و بالا و بالاتر رود. این نوع رشد، هدف خلقت ماست و بسیار مهم و حیاتی است. ممکن است کسی کم سن و سال باشد اما از نظر رشد معنوی و ظرفیت روحی، بزرگ باشد اما گاهی برخی از آدم ها چهل و پنجاه سال دارند اما هنوز کودک اند! 🔸اما چه عواملی باعث رشد معنوی و بزرگ شدن روح و ظرفیت می شوند؟ چند عامل مهم: 🔹۱- مداومت بر عبادت و دعا و توسل نسبت به خدا و اولیای الهی. کسی که خود را با مناجات و دعا و زیارت و... متصل به منبعِ عظیم فیض کند و مرتبط با ظرفیت های بزرگ شود، خودش هم بزرگ می شود و رشد پیدا می کند. 🔹۲- مداومت در کسب معرفت و علمِ نافع. کسی که همواره دنبال علم نافع و دانش و معرفت و استفاده از تجربه های مفید باشد، ظرفیت وجودی پیدا می کند و بزرگ می شود. ‌ 🔹۳- عمل به علم و معرفتی که پیدا کردیم و انجام کارهای خیر و سودمند. خصوصا خیررسانی به خلق الله و دستگیری و کمک کردن به دیگران؛چه مادی باشد و چه معنوی. 🔹۴- تمرین صبر و حوصله و شکیبایی. تمرین و ممارست داشتن بر صبر و اینکه بی حساب و کتاب عمل نکردن و دقت داشتن و پرهیز از عجله و زود عصبانی نشدن و... همه این ها باعث می شود تا ظرفیت خود را بالا ببریم. 🔺بنابراین با درنظر گرفتن این چهار عاملِ مهم، خیلی کمک می کند تا رشد پیدا کنیم و بزرگ شویم و کودک نمانیم بلکه با وسعت وجودی و پیدا کردن ظرفیت، شخصیتِ قوی کسب کنیم و در برابر مشکلات و بلاها و در مقابل گناهان و پستی ها مقاوم باشیم و بهترین راه و چاره را پیدا کنیم. البته همه ی این ها مداومت و سعی می طلبد و از خداوند متعال هم باید مدد خواست تا کمک و یاری مان کند. @meh_shekan