یه بحثی توی به نام «» داریم. نحت یعنی از چندتا ما یک کلمه بسازیم. مانند: ۱. «عبد شمس» که می‌گویند: «عبشمی»؛ ۲. «بسم الله الرحمن الرحیم» که نحت آن « بسمله » است؛ ۳. «لا حول و لا قوة الا بالله» که نحت آن « حوقله » است. خب این حالت ها یه جور اختصار هم هست که توی اکثر ها هست. مثل یعنی هواپیمایی ملی ایران و فراجا و نزاجا و... ولی یه کم دقیق تر هم به این بحث می شه نگاه کرد. گاهی این با هم به گونه ای است که به سختی و با پژوهش می توان تشخیص داد که فلان واژه از ترکیب چند واژه درست شده است. مثلاً یک شهری در لبنان هست به نام «مجدل عنجر» بحث ما روی واژه «عنجر» هست. این واژه در واقع «عین الجاریة» بوده که به شکل عنجر تبدیل شده. یا الان در لهجه عربی یه واژه دارن «مفیش» به معنی وجود ندارد در اصل بوده «ما فیه شیء» مثال واژه «» هست. طبق گفته آقای دکتر پاکتچی توی یکی از گارهای ریشه شناسی شون، این واژه در واقع بوده «من عین/ از چشمه» و «ماء معین» یعنی آب چشمه و چون آب چشمه خیلی گوارا بوده بعداً معین به گوارا توسعه معنایی پیدا کرده است. نمونه دیگر که در نهج البلاغه هست و یک مقاله ای از آقای دکتر پاکتچی راجع به اون نوشته شده واژه «تلاشت» هست. این واژه در اصل از عبارت «لا شیء» ساخته شده و مشتقات دیگه مثل متلاشی و... از اون ساخته شده است. پیدا کردن این جور ساخت ها شاید کمی سخت باشه ولی در فهم قسمتی از واژگان دینی خصوصاً واژگان قرآنی می تونه راهگشا باشه. 🌹🌹🌹🌹🌹 کانال ما را به دوستان خود معرفی کنید. کانال ایتا: @mehad1 کانال روبیکا: @mehad14