💠«لهو» انسان را از خود بیگانه می‌کند «ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الاْمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُون (حجر ۳) «ترجمه: آنان را (به حال خود) واگذار تا بخورند و (از لذائذ دنيا) برخوردار شوند و آرزوها مشغولشان كند، كه به زودى خواهند فهميد.» 🔹️علّت اینکه بسیارى از افعال به عنوان «لهو» تحریم شده همین است که انسان را از خود غافل و بیخود مى‌کند؛ زیرا منشأ صدور هر کار صحیحى در انسان، توجّه به خویشتن است: توجّه به اینکه چه کسى هست؟ کجا هست؟ چه کارى برایش مصلحت دارد و چه کارى مصلحت ندارد؟ چه کارى را باید انجام دهد و چه کارى را نباید انجام دهد؟ صرفاً، در صورت توجّه است که انسان مى‌تواند راه درست را انتخاب کند. امّا وقتى عوامل خارجى آنچنان بر وى مسلّط شدند و مقهورش کردند که اصلا غافل شد و دیگر توجّهى به خودش ندارد قدرت گزینش از او گرفته خواهد شد و به اصطلاح قرآن گرفتار حالت لهو مى‌شود حالتى که در بعضى مراتب حرام است و در مراتب دیگرى اخلاقاً مذموم. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۸۹ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی 💻 @mesbahyazdi_ir