💠دلبستگی شدید به دنیا زاییده میل به بقا است
«وَلَتَجِدَّنَّهُمْ اَحْرَصَ النّاسِ عَلى حَیاة وَمِنَ الَّذینَ اَشْرَكُوا يَوَدُّ اَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ اَلْفَ سَنَة.» (بقره ۹۶)
«ترجمه: و البته آنها را حريص ترين مردم به زندگى (طولانى) خواهى يافت و (بلكه حريص تر) از كسانى كه شرك ورزيدند! هر يك از آنها دوست دارد كه اى كاش هزار سال عمر مى كرد.»
🔹️اهل کتاب آرزو مىکردند که اى کاش ما هزار سال در دنیا زندگى مىکردیم. میل به این که زندگى دنیا طول بکشد: صد سال، هزار سال، و... از میل فطرى انسان به بقا و ابديّت سرچشمه مىگیرد که خود به خود، بد نیست، بلکه، یک میل فطرى است که خواه و ناخواه، دستگاه آفرینش در نهاد انسان قرار داده و از دایره اختیار انسان و ارزشهاى اخلاقى بیرون خواهد بود.
🔸️ولى، از آنجا که این میل فطرى در بنى اسرائیل و پیروان موسى، توأم شده بود با یک بینش غلط، آنان گمان مىکردند، زندگى انسان، منحصر در همین زندگى دنیا است و در چنین زمینه فکرى و شناختى است که آن میل فطرى در این شکل انحرافى ظاهر شده، ارزش منفى پیدا مىکند. پس این انحراف یعنى دلبستگى شدید به دنیا، حرص به زندگى مادّى و ترس و وحشت از مرگ، زاییده میل به بقا است که در چارچوب این بینش محدود و بىاعتقادى به جهان آخرت شکل خاصّى پیدا کرده و اینگونه نمودها و آثار ظاهرى و عوارض روانى را در انسان به وجود مىآورد.
اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۴۶
ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی
#معارف_قرآن
💻
@mesbahyazdi_ir