✏️آزادی اهانت یا آزادی بیان...؟؟
✅ دیر زمانی از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ نگذشته بود که کتاب آیات شیطانی توسط سلمان رشدی، یک نویسنده مسلمان هندی‌الاصل دارای تابعیت انگلستان، انباشته از توهین و افترا و اهانت به مقدسات اسلامی منتشر شد؛ و تبلیغات فراوانی حول و حوش آن به راه افتاد.
⬅️ تظاهرات و واکنشهای فراوانی در مقابل آن صورت گرفت و عده‌ای از مسلمانان به شهادت رسیدند و اوضاع جهان اسلام ملتهب گردید. در چنین شرایطی امام خمینی(ره) فتوای تاریخی خود را درباره ارتداد سلمان رشدی اعلام کردند. ایشان در این پیام، این فرد را کافر خوانده و اعدامش را مجاز خواندند.
▫️مهمترین سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که مگر امام خمینی(ره) در ابتدای انقلاب طرفدار آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها نبودند؟ پس چرا حکم به ارتداد این نویسنده دادند؟
🔹 در جواب این سوال باید گفت که چه در نظر اندیشه ورزان در باب آزادی و چه در قوانین مدون، آزادی مطلق و صرف و «رها» معنا ندارد. آزادی در اسلام نیز دارای چهارچوبی است. مبنای نظری و عملی امام خمینی(ره) در این نکته نهفته است که اسلام، همان‌گونه که بر اصل آزادی تأکید کرده، خود نیز قیدهایی برای آن تعیین نموده است و قانون اساسی ما نیز ـ که منبعث از اسلام می‌باشد ـ بر اساس آن، تمهیداتی برای آزادی قائل شده است و همچنان که گفتیم، این تمهیدات مختص به اسلام نیست.
🔸 امام در این‌باره می‌گویند: در مملکت ما آزادی اندیشه هست. آزادی قلم هست. آزادی بیان هست. ولی آزادی توطئه و آزادی فسادکاری نیست. شما اگر توقع دارید که ما بگذاریم بر [علیه] ما توطئه کنند و مملکت ما را به هرج و مرج بکشند، به فساد بکشند و مقصودشان از آزادی این است، در هیچ جای دنیا همچو آزادی نیست.
🔻بنابراین، امام در اندیشه خود قیودی بر اصل آزادی قائل شده‌اند و شاید یکی از اصول حاکم بر سیره عملی در باب فتوای ارتداد سلمان رشدی، طرح این مسأله باشد که سلمان رشدی از این اصل تخطی کرده و آزادی اهانت را جایگزین آزادی بیان نموده است و به اعتقادات یک میلیارد و نیم مسلمان توهین کرده است.
📌آدرس کانال دکتر شرف الدین؛ مدیر گروه چامعه شناسی موسسه آموزشی امام خمینی 👇👇👇
🆔 @sharafoddin_ir