✍️اخلاق پزشکی صهیونیستی!
(به مناسبت روز جهانی قدس و مبارزه با اسرائیل)
نویسنده منتقد و روشنفکر یهودی، اسرائیل شاهاک مینویسد:
... اما در مورد غیر یهودیان، اصل اساسی تلمود این است که نباید آنها را از مرگ نجات داد. هر چند که کشتن بدون حساب و کتاب آنان نیز ممنوع است. در تلمود این مسأله به صورت یک قاعدة کلی آمده است که: «غیر یهودیان نه باید از چاه بیرون آورده شوند و نه به داخل آن هل داده شوند.» ابن میمون اینگونه توضیح میدهد:
ما نباید موجب مرگ کسانی شویم که با آنان در جنگ نیستیم، اما اگر آنها حتی در آستانة مرگ قرار داشته باشند، نجاتشان ممنوع است. به عنوان مثال اگر ببینیم یکی از آنها در حال غرق شدن در دریاست، نباید او را نجات دهیم. درست است که در دستورات داریم: «تو نباید بگذاری دوستت کشته شود.» اما [یک غیر یهودی] «دوست تو» نیست.
مخصوصاً یک پزشک یهودی نباید یک بیمار غیر یهودی را مداوا کند. ابن میمون که خود پزشک مشهوری است در این خصوص با صراحت در پاراگراف دیگری تفاوت بین «دوست تو» و «غیر یهودی» را تکرار کرده و این طور نتیجه میگیرد که: «و تو باید از این قاعده بفهمی که مداوای یک غیریهودی حتی در مقابل دریافت دستمزد نیز ممنوع است...»
در عین حال اگر فاش شدن امتناع یک یهودی، مخصوصاً پزشک، از نجات دادن جان یک غیریهودی موجب برانگیختن احساسات خصومتآمیز غیریهودیان متنفذ و قدرتمند نسبت به یهودیان شده و جان آنان را در معرض خطر قرار دهد، اجباراً نجات او از مرگ جایگزین «ممنوعیت کمک به غیر یهودیان» خواهد شد.
منبع: اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود، آیین یهود (سابقهی سه هزار ساله)، ترجمه رضا آستانه پرست، ص ۱۵۶.