- کاربرد توثیق خاص در منابع عامه، برای شیعیان چیست؟ اگر عامه یک راوی را توثیق کنند، چه‌بسا بتوان برداشت کرد که آن راوی از نظر آنان امامی نبوده است؛ زیرا به نظرِ شرح‌حال‌نگاران و رجالیان عامه، «شیعه‌بودن» مجوّز کافی برای نسبت‌دادنِ ضعف و جعل به راوی شمرده می‌شود؛ البته برخی از رجالیان عامه برای نسبت‌دادنِ ضعف و جعل به راوی، افزون بر شیعه‌بودنِ وی، لازم می‌دانند که آن راوی، صحابه و خلفا را مذمت کرده باشد. اما اگر شیعیان غیر امامی که معمولاً با افراد امامی ارتباط داشته و ازاین‌رو، مطالب خویش را برای امامیه بیان می‌کرده‌اند، لفظ «ثقه» را به‌طور مطلق دربارۀ یک راوی به‌کار ببرند، چنین توثیقی ناظر به مذهب راوی نیست؛ بنابراین توثیقات ابن عقده(که کتابش را برای استفادۀ امامیه نوشته) و ابن فضّال(که توثیقاتش را برای عیاشی بازگور کرده است) بر غیر امامی بودنِ راویان، دلالت نمی‌کنند. به دیگر سخن، می‌توان گفت کاربرد لفظ «ثقه» بر قدر مشترک ذهنی میان گوینده و شنونده (یعنی صادق و ضابط بودن) دلالت دارد؛ اما از آن، امامی یا غیر امامی بودنِ راوی، فهمیده نمی‌شود. منبع: استناد در روش شناخت رجال اسناد، ص349. --- 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqh