هدایت شده از مباحثه فقاهت
🔰 💠 نقد نظریّه اصول متلقّاة 👤 مرحوم آیت الله بروجردی بیان کرده‌اند که فتاوای فقهای در کتب فقه ، همگی با الفاظ روایات است، و گویا این فتاوی ناشی از روایات مسلّمی است که از گذشتگان به ایشان رسیده است. آیت الله بروجردی از عبارات مقدمه کتاب این مطلب را برداشت کرده‌اند. به‌نظر می‌رسد نظریه ایشان تمام نیست. فتوایی که در کتب فقه ماثور ذکر شده، با تعابیر روایات بیان شده است، ولی لزوما آن‌گونه نیست که فتوایی که در یک کتاب آمده، از روایتی اخذ شده که مورد قبول تمامی فقها بوده است. به‌عنوان مثال اگر شیخ یک روایت را صحیح بداند، آیا تنها در صورتی بر طبق آن فتوا می‌دهد که جمیع فقها نیز آن روایت را پذیرفته باشند؟ اینطور به نظر نمی‌رسد. آنچه از عبارت شیخ استفاده می‌شود آن است که در این کتب، فتوایی وجود ندارد مگر آنکه ماثور باشد. به نظر ما قرائنی وجود دارد که نشان می‌دهد عبارت شیخ در مقدّمه مبسوط، ناظر به روش تمامی فقهای امامیه تا پیش از زمان شیخ طوسی نیست. از این به‌دست می‌آید عبارت شیخ طوسی ناظر به دوره‌ای خاص بوده است. 📚 درس خارج فقه، ۵ و ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک. http://mobahathah.ir/showthread.php?tid=3445 ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🌐 کانال "مباحثه فقاهت" 🆔 @mobahathah_ir