لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
ما خیلی نگران دیندار نشدن بچه‌مون هستیم! تفاوت‌ها و شکاف‌های فرهنگی قسمت دوم، بخش اول سوال: چجوری مفاهیم انتزاعی مثل خدا رو برای بچه کلاس اولی جا بندازیم؟ باز اینجا دو روش هست: من از 7 سالگی مثلا تا آخر دبیرستان، 12 سال مدام تکرار و القا انجام میدم تا مفاهیم انتزاعی بالاخره جا بیفتد! من از 7 سالگی شروع می کنم به پرورش قدرت تجزیه تحلیل، آینده نگری و ... سوال: اگر فرزند من تمرین قانون‌پذیری نکنه، چجوری پس فردا می‌خواهد وارد عبودیت خدا بشود؟ [ما مسیر عبودیت رو از تمرین مسئولیت‌پذیری می‌دونیم، نه تمرین قانون‌پذیری!] ما برای ایجاد زمینه رشد، ابتدا آگاهی می‌دهیم، بعد فضای عمل می‌دهیم، این همون روش تربیتی خداوند هست که در داستان حضرت آدم علیه السلام آمده است. سوال: چگونه ویژگی‌های خداوند رو به کودک آموزش بدهیم؟ در کودکی با ادراک از رفتارهای ما شروع میشه... مثال زمین خوردن کودک سوال: در مدرسه چی؟ ما باز آگاهی می‌دهیم، بعد فضای عمل! مثال کلاس نرفتن دانش‌آموز سوال: بچه ها تو این سیستمی که میگید، پر رو نمیشن؟! اتفاقا این بیشتر محصول سیستم کنترل هست ... جمع بندی: ما باید انتخاب کنیم در کودکی و 12 سال آموزش و پرورش، می‌خواهیم: قدرت انتخاب و تعقل رو افزایش بدیم! یا تمرکزمون رو بذاریم برای کنترل رفتارها بله این دومی خیلی برای من پدر و مادر جذاب و امن هست، ولی بدونیم که اوکی رشد درونی اتفاق نیفتاده! دین هم همچین چیزی رو از ما نخواسته! @mnazemi .