می‌گویند: «انسان ابدی است»! این یعنی ما تا ابد هستیم و در حرکتیم! سرگیجه می‌گیرم. تا ابد چه کنم؟ چگونه تصوّر کنم که این راه پایانی ندارد؟ چگونه بپذیرم که من تا ابد در حرکتم؛ تا ابد بی قرار! مبادا که در یک دایره گیر افتاده‌ باشم؟ مبادا که زندگی‌ام پر از تصاویر تکراری باشد؟ این چه مهملاتی است؟ آیا راه فراری هست؟ چگونه قرار بیابم؟ خسته‌ام... شاید راهش این است که دیگر «من» نباشم...«او» باشد.