⚡️جنگ شناختی و روحانیت
🔸به مناسبت پخش فیلم مارمولک از صدا و سیما بعد از سالها توقیف در سینما!
🖋محمد صابر صادقی
🔹فاصلهگذاری ذهنی و شناختی بین روحانیت و مردم و القاء "روحانیت توجیه گر حکومت" یا "روحانیت علت العلل ناکارآمدی" از خطرناک ترین پروژه های ضد فرهنگی-تبلیغی است که در جنگ شناختی پیگیری میشود، از دل این اتفاق آنتیتز انقلاب در حوزه قم و محل تربیت روحانیت، پشتوانه فرهنگی و زمینه پذیرش روانی پیدا میکند.
🔹اینکه فیلم مارمولک به دنبال چه اهدافی است و یا اینکه درصدد معرفی روحانیت تقلبی است و یا اینکه دزد را در لباس روحانیت نشان داده و یا اینکه لباس روحانیت موجب حفظ و رشد فرد دزد شده به معنای جلوگیری از اثرات بد این فیلم نیست.
🔹به تعبیر دیگر اینکه سازندگان فیلم چه قصدی داشتند در این تحلیل مهم نیست، مهم آن است که مخاطب عمومی چه پیامی دریافت کرده است؟
مخاطب عمومی و کف خیابان بعد از دیدن فیلم در مواجهه با روحانیت چه میکند و چه اثری پذیرفته است مهم است؛ تفاسیر و تحلیل های پسینی به فیلم الصاق نشدهاند و مخاطب با ذهن خود آنچه میخواسته را دریافت کرده و به عرصه واقعیت کشانده است.
🔹دریافت از فیلم کمک به فاصله بین مردم و روحانیت و اهانتهایی است که موجب دلگیری روحانیت و فاصله بیشتر مردم شده و حرمتی که شکسته.
🔹به این ماجرا اضافه کنید فیلمهایی که روحانیت نقش ضد قهرمان و ضد ارزش دارد، خروج، منصور، دیدن این فیلم جرم است و چند کار دیگر که عمدتا توسط تهیهکنندگان و کارگردانهای انقلابی و با بودجه دولتی ساخته شدهاند!
🔹خوشخیالی است اگر کسی مسئله را شخصی ببیند و بگوید من ناراحت نمیشوم یا توصیه کند که زود رنج نباشید و یا فکر کند که عموم مردم قرار است در برابر القاء عمیق فیلم مقاومت کنند و اثر نپذیرند.
🔹دنیای رسانه با زبان هنر مهمترین حرفهایش را به خورد مخاطب میدهد؛ پروژه کنار زدن روحانیت از عرصه سیاست و اجتماع گاه با القاء شبهه ناتوانی و گاه با ترساندن آنها با ضرب و شتم رخ مینماید و گاه این سیاست با ساخت فیلم، جامعه را به بدبینی مزمن نسبت به هر روحانی میکشاند و با یکپارچه سازی از روحانیت، ابزار فرقان و تفاوت گذاری بین خوب و بد را از مخاطب سلب میکند.
🔹در اینجا نکته مهمی میماند و آن حمایت رهبری از داستان فیلم مارمولک است؛ ایشان میفرماید که بایست شوخی کرد و از این فیلم استقبال کرد چرا که فیلم نشان داد کسانی به ناحق لباس روحانیت پوشیدهاند.
🔹نگارنده نیز به این نگاه کارشناسی معتقدم و معتقدم اگر این پیام به مخاطب القاء میشد، فیلم بهترین حمایت از روحانیت بود اما اشکال به عدم القاء این پیام به مخاطب عمومی است بلکه تکه کلامها و تمسخرها در ذهن مخاطب رسوب و اثرش را روحانیت در کف خیابان حس کرده است.
🔹این فیلم سرآغاز این پروژه در سینما بود(بدون قضاوت درباره نیت سازندگان)، البته ناگفته نماند که اثری مثل زیر نور ماه فیلمی مثبت و بر خلاف جریان مذکور است.
🔹مسئله فیلمی به نام مارمولک نیست؛ این فیلم حتی جزء مسائل فرعی هم حساب نمیشود، مسئله زدن روحانیت، منکوب و منزوی کردن روحانیت، عقب نگه داشتن و ناکارآمد نشان دادن روحانیت و ترساندن آنها و القاء آن به مردم و در نهایت ایجاد شکاف و فاصله بین مردم و روحانیت است.
🔹حقیقت آن است که با این سیاست و هدف گذاری هر ساعت محتوا تولید میشود که مردم از دین و روحانیت فاصله گرفتهاند! این تغییر و تلقین باور و شناخت با چه محاسبات و با مطالعه چه چیزهایی است و چگونه باور پذیر میشود؟
🔹با ساخت روایت جدایی مردم از روحانیت، این القاء در فیلمها و اخبار و سایتها متنوعی ساخته و پرداخته میشود و در زبان منبری و سخنران و معمم و روشنفکر تکرار میگردد.
🔹در واقع این فضا بستری است برای سکولاریزاسیون، بستری است برای تولید آنتیتز انقلاب، بستری است برای تقویت و تکثیر ایده لزوم جدایی روحانیت از قدرت سیاسی و به همین منوال کنار گذاشتن اسلام سیاسی و اسلام مدیر جامعه!
🔹این مسئله به هیچ وجه دعوا صنفی و فرعی و یا شوخی و نقد کردن یا نکردن و یا مقدس شمردن روحانیت نیست، بلکه لبهی جنگ و نزاع بین اسلام انقلابی خمینی و اسلام آمریکایی است؛ در این زمینه واقعیتها و نمونه های فراوانی است که از شرح و بسط آن صرف نظر میکنیم.
🔹روحانیت مساوی دین نیست اما معبری است برای کنار گذاشتن دین و دیانت و خروج نرم و آرام دین از محور جامعه و حکومت؛ نقد روحانیت اگر به اسلام مدیر جامعه منجر می شود واجب است از آن حمایت کرد و اگر به عقب راندن اسلام و روحانیت منجر می شود می بایست در برابر آن ایستاد.
🔻🔻🔻
@mobahesat