📗📙📗 📙📗 📗 ༻﷽༺ ارمیا: این دیگه کمک به بچه های مناطق محروم نیست، اینجا جونتون درخطره! رها: جون شما تو سوریه در خطر نیست؟ اینجا که دیگه وطن خودمونه! ارمیا: من برای این شرایط آموزش دیدم، شما چی؟ اونجا هوا آلودهست،آب و غذا کم گیر میاد، امکانات رفاهی کمه! رها به آیه گفت: _راست میگن، هرچی وسیله میتونی بردار؛ غذا، لباس، پتو؛ حتی دارو و آب... اینطور که دکتر صدر گفت، بچه های جهادی آماده شدن برای اعزام، قراره روستا رو بازسازی کنن. صدرا: مهدکودکتون یادتون نره، بچه ها نیاز به آموزش و سرگرمی دارن. رها: اونکه همیشه آمادهست؛ فقط چندتا دفتر و برگه آچهار بخر. مدادرنگی و آبرنگ و مدادشمعی از سری قبل هست. ارمیا مداخله کرد: _تو چی میگی صدرا؟! میدونی میخوان چیکار کنن؟ صدرا لبخند زد: _خودم بهت گفتما! کار همیشه شونه. منم فردا یک دادگاه دارم. باقی کارا رو میدم دست همکارم و بعدازظهر با وسایل بیشتر حرکت میکنم. ارمیا: مگه توئم میری؟ صدرا: اونقدر اینجور جاها منو دنبال خودشون کشیدن که رسما برای خودم عمله شدم! اینقدر خوب سیمان درست میکنم و آجر میندازم بالا که باید ببینی! ارمیا: تو دیگه چرا؟ صدرا: وقتی تو و حاج علی و مامان زهرا این دوتا اعجوبه رو دست منفلک زده میسپارید، منم مجبورم دنبالشون اینور_اونور برم دیگه! موبایل صدرا زنگ خورد: _سید محمده! ⏪ ... 📝 @modafehh 📗 📙📗 📗📙📗