ای درخت آشنا شاخه‌های خویش را ناگهان کجا جا گذاشتی؟ یا به قول خواهرم فروغ: دست‌های خویش را در کدام باغچه عاشقانه کاشتی؟ این قرارداد تا ابد میان ما برقرار باد: چشم‌های من به جای دست های تو! من به دست تو آب می‌دهم تو به چشم من آبرو بده! من به چشم های بی‌قرار تو قول می‌دهم: ریشه‌های ما به آب شاخه های ما به آفتاب می‌رسد ما دوباره سبز می‌شویم! - دیوارنوشتی درکوچه‌پس‌کوچه‌های شهرک قدس، قم