برخی دوستان خوب ما، نکات خوبی راجع این مطلب ارسال کردن، برخی هم انتقاداتی دارند دیدم که برخی کانالهای دوستان هم انتقاداتی وارد کردن و این بحث رو سریع به غیرت و بی‌غیرتی ربط دادن... سریال پایتخت برای من در این شرایط اولویتی نداره که بخوام نقد و بررسی‌ش کنم. در حد یک اشاره اون نکات رو عرض کردم. به انتقادات برخی دوستان که از سر دلسوزی، تدین، ایمان و عشق و علاقه به فرهنگ دینی است ارج می‌نهم ولی اجازه بدید نپذیرم. من همین برخورد‌ها رو با مسعود ده‌نمکی و فیلم‌های ناب ایشون از سوی برخی متدینین دیدم. انتقادات تند و تیز به اخراجی‌ها که آقا شما جبهه و رزمنده‌ها رو به تمسخر گرفتی و ... ! الله اکبر از اون برخوردها و طومارنویسی‌ها علیه ده‌نمکی! این برخوردها هیچوقت از سوی عزیزان منتج به خروجی نشده. خب اگه اخراجی‌ها نباشه، پس چی؟ جایگزین شما چیه؟ اگه پایتخت نباشه جایگزین شما چیه؟ بسم الله کنید وارد عرصه بشید. خیلی جالب‌تر حمله این عزیزان نه فقط به خود فیلم که به برخی حامیان و اسپانسرهای قبلی مثل سازمان اوج سپاه است! بله؛ منکر ضعف‌ها نیستم. انتقادات به فرم و قالب و فیلم‌نامه و دیالوگ‌ها حتماً وجود داره اما اینکه اصل فیلم رو ضددین و ضدفرهنگ و ... معرفی میکنن صحیح نیست. یا اینکه رفتار زشت یکی از بازیگران را در خارج فیلم، بهانه قرار دادن برا نفی این اثر، صحیح نیست. یا میگن نباید شوخی میشد با حج و آب زمزم و ...! بابا مردم و عرف اینا رو نه توهین و اهانت میدونن نه تمسخر! اینا شوخیه! اینا طنزه! اصلاً طنز یعنی همین. یا میگن چرا زن شوهردار رو میخواستن شوهر بدن!!! بابا فیلمه! فیلم طنزه. تازه اگه این ازدواج صورت میگرفت و تازه کاراکتر بهبود باز می‌گشت، باز چیزی به اسم شکستن قبح نیست!! اینا فیلمه! داستانه! تازه داره میگه کار درست در این شرایط چیه! این نقدهای سبک و ناوارد باعث شده که منتقدین اصلی فیلم، اصلاً دیگه وارد نقد و بررسی هم نشن!