🔴 دو جریان اقتصادی حاکم بر کشور بعد از انقلاب اسلامی 57 #اقتصاد_سیاسی 🔹از اول انقلاب اسلامی، تقریباً دو جریان فکری بر اقتصاد کشور حاکم شده اند و در سطح کلان، غالباً ایده های اجرایی به یکی از این دو جریان منتسب می شود. هر کدام نقاط قوت و نقاط ضعفی داشته اند اما بطورکلی میتوان نتیجه گرفت که کدامیک بیشتر و بهتر در رفع مشکلات کشور و ثبات اقتصادی موفق تر عمل کرده است. اگرچه جریانات خُرد دیگری نیز وجود داشته و یا حتی جریانات کلانی که فرصت حضور در عرصه اجرا نداشته اند. 🔸صاحب نظران جریان اول را می توان کسانی همچون حسین نمازی(وزیر اقتصاد کابینه دولت شهید رجایی، کابینه شهید باهنر، دوره اول میرحسین موسوی و دوره اول سیدمحمد خاتمی)، محمدناصر شرافت(قائم مقام حسین نمازی در دولت میرحسین موسوی، مشاور وزارت اقتصاد در سالهای 74 تا 76 و قائم مقام وزارت اقتصاد دولت اول خاتمی)، پرویز داوودی(معاون اول دولت اول محمود احمدی نژاد)، مرحوم مرتضی قره باغیان و غیره دانست که دال مشترک این جریان گرایش به اقتصاد اسلامی است. 🔹در مقابل، چهره های متعلق به جریانی که به صراحت خود را لیبرال و نئولیبرال دانسته و بدنبال اجرای آن هستند، عبارتند از: برادران فرهاد و مسعود نیلی، محمد طبیبیان، موسوی غنی نژاد، محمدمهدی بهکیش، حسن درگاهی و غیره. حلقه نیاورانی‌ها دست‌کم 3 دهه است بر نهادهای مهم اقتصادی چون سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی، وزارت امور اقتصادی و دارایی و… سلطه دارند. 🔸ثبات اقتصادی در دوره جنگ تحمیلی(سالهای 59 تا 64)، ثبات نسبی بعد از بحران اقتصاد در دولت هاشمی(74 تا 76)، ثبات اقتصادی در دولت اول خاتمی(سالهای 74 تا 80)، ثبات اقتصادی دولت اول احمدی نژاد (سالهای 84 تا 88) را می توان ثمره حضور نفرات منتسب به جریان اول در مناصب اقتصادی و گلوگاه های مؤثر دولت دانست. اگرچه عوامل مختلفی در این مقاطع تعیین کننده بوده، اما سیاست های اقتصادی این نفرات را می توان محور دلایل دوره های ثبات اقتصادی در کشور دانست. 🔹جریان دوم به صراحت از لیبرالیسم اقتصادی و اقتصاد بازار آزاد و آزادسازی قیمت ها و تئوری «دست نامرئی» آدام اسمیت دفاع می کند، توسعه اقتصادی را مقدم بر عدالت می داند و منتقدین خود را به طرفداری از اقتصاد دولتی و سوسیالیسم متهم می کند. این جریان در عرصه نظر و عمل بر این سیاست ها تأکید دارد: حذف دولت از اقتصاد، کوچک سازی دولت، هدفمندسازی یارانه ها، دلاری سازی اقتصاد، آزادسازی قیمت ها، خصوصی سازی، اجرای دستورات صندوق بین المللی پول و بانک جهانی. 🔸صاحب نظران دیگر اقتصادی کشورمان را شاید بتوان در عرصه نظر و تئوری در یکی از این دو گروه جا داد اما بعضاً حضور سیاسی و مسئولیت اقتصادی نداشته اند. ❇️ این تقسیم بندی کلی است و نگاه کلی از بالا به نظریات اقتصادی و تیم های اقتصادی دولت ها به ما در شرایط جدید حتماً کمک می کند. ❇️ ادامه دارد... ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3