📝آقایان و خانم‌های جمهوری اسلامی، جایتان خالی بود! 🔻بدترین پیامی که مسئولین کشور در مورد نیروهای حافظ امنیت می‌توانند به همه -مردم، نیروها، خانواده شهدای امنیت، براندازان و تروریست‌ها- برسانند، این است که جان این نیروها برای ما آنقدری که باید، مهم نیست. نوع رفتار مسئولین در شهادت این نیروها، خصوصاً مسئولین فراجا (سکوت، عدم صدور پیام تسلیت، عدم حضور در مراسم تشییع) ناخودآگاه حامل چنین پیامی است. نتیجه ارسال چنین پیامی، آرامش و امنیت بیشتر نخواهد بود. از قضا، براندازان و تروریست‌ها را برای توحش علیه نیروهای حافظ امنیت گستاخ‌تر می‌کند. 🔻اقتدار همیشه با تهدید متخلف و آشوبگر مخابره نمی‌شود، بخشی از تامین امنیت و نشان دادن اقتدار با احترام به نیروهای حافظ امنیت است. اگر این احترام از دل فرماندهی نیروی انتظامی به همه مخابره نشود و مردم را دلگرم و اهل آشوب را ناامید نکند، قرار است دیگر از کجا مخابره شود؟! اگر سران قوا پاسدار حرمت خون شهدای فراجا –ولو در حد یک پیام تسلیت یا دو جمله پشت تریبون‌های هر روزه‌شان- نباشند، دیگر از چه کسی انتظار داشته باشیم؟! 🔻تشییع سروان محمد قنبری چنان از حضور مردم آن منطقه شکوه یافته بود که دنیا حرف ملت ایران را شنید، اما آن انبوه پرشکوه، جبران جای خالی مسئولین را نمی‌کرد. اگر سردار احمدرضا رادان، فرماندهی کل انتظامی جمهوری اسلامی ایران به خوزستان می‌رفت، در تشییع نیروی خودش حضور می‌یافت، دست دلجویی و نوازش بر سر یتیمان او می‌کشید و دقایقی هم در آن مراسم سخنرانی می‌کرد، خودش یک مانور اقتدار بود. حساسیت ویژه نهاد انتظامی به ایجاد ناامنی، توجه و اهمیت به جان نیروها و احترام به بازماندگان و وحدت مردم و مسئولین را می‌رساند. 🔻فرض کنیم مثلاً همین سروان شهید محمد قنبری، همان روز در اقدامی اشتباه به سوی مهمانان آن مراسم تولد کذایی که مادر کیان پیرفلک گرفته بود، شلیک می‌کرد و کسی کشته می‌شد. آیا همه این مقامات کشوری و لشگری که اکنون در سکوت هستند، سریع و از بیم ضدانقلاب، به میدان تسلیت گویی و موضع‌گیری وارد نمی‌شدند و محکوم نمی‌کردند و قول بررسی و پیگیری نمی‌دادند؟! چون آنجا مدعی خون ریخته شده، بی‌بی‌سی است، اما حالا یک نفر خودی شهید شده که رسانه‌های غربی برایش هیاهو نمی‌کنند؟ 🔻چه بد که عملکرد مسئولینی که به خیلی‌شان ارادت داریم، بخواهد برای ما یادآور آن دیالوگ تاریخی آژانس شیشه‌ای باشد که «به اون آقایون بگو بین عباس و بی‌بی‌سی یکی رو انتخاب کنن. حافظ امنیت ملی برای من امثال عباسه. اگه امنیت ملی اونا رو بی‌بی‌سی تعیین می کنه، هرکی قبله خودشو بچسبه!» 🔻از قاسم سلیمانی زیاد می‌گویند، اما مثل او نه می‌خواهند و نه می‌توانند که باشند. از خانواده شهدای نیرو قدس سپاه خاطره زیاد منتشر شده که حاج قاسم چطور به آنها سر می‌زد، یتیم‌نوازی می‌کرد، حواسش به آنها بود. خادمی خانواده شهدا افتخار سردار دل‌ها بود و بیراه نیست که بگوییم بخشی از استجابت دعای شهادتش از سر همان التماس دعاهایی بود که به یتیمان مدافعان حرم می‌گفت. آقای رادان عزیز، انتظار زیادی نیست که به خانواده شهدای نیروهای خودتان سر بزنید. در مراسم وداع با آنها شرکت کنید. شما فرمانده آنها بوده‌اید، بگذارید از حساسیت فرماندهی فراجا به جان نیروهایش تصویری عینی و ملموس داشته باشیم. 🔻آقایان و خانم‌های جمهوری اسلامی! از سر همین خون‌های مظلومانه ریخته شده است که کرسی‌های ریاست و وکالت و وزارت و قضاوت شما پابرجاست، که امنیت داریم، که می‌توانیم در جغرافیای ایران عزیزمان با آرامش زندگی کنیم. برای خودمان هم شده، این نادیده گرفتن خون شهدا را –حتی در حد یک پیام تسلیت، یک موضع‌گیری، یک نطق میان دستور- تمام کنید. مردم که در فضای مجازی، در تشییع، در خانه شهید، حضور داشتند، اما جای شما –مثل خیلی جاهای دیگر- خالی بود و این جای خالی با هیچ چیز دیگر پر نمی‌شود. ۲۴ خرداد ۴۰۲ کبری آسوپار